«سؤال قبر» در قالب مثالي

«سوال قبر» مربوط به روح انسان است یا جسم او؟

در اين كه «سوالِ قبر» مربوط به روح است يا جسم؟ دو نظر وجود دارد. بعضى معتقدند روح به طور موقّت، به جسم باز مى گردد؛ اما به نظر علاّمه مجلسى، سوال از قالب مثالى است نه اين جسم مادّىِ عنصرى. شاهد بر نظر دوم، آيه «رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ»؛ (پروردگارا! ما را دوبار ميراندى و دوبار زنده كردى) مى باشد. اگر بخواهد اين بدن جسمانى در قبر پاسخگو باشد، بايد در قبر حيات موقّتى پيدا كند و در نتيجه، انسان صاحب سه حيات و سه مرگ شود كه با آيه بالا نمي سازد.

زندگى برزخى

کیفیت زندگى برزخى چگونه است؟

روح انسان بعد مرگ، در اجساد لطیفى قرار مى گیرد که از بسیارى از عوارضِ این ماده کثیف بر کنار است، و چون از هر نظر شبیه این جسم است، به آن«قالب مثالى» مى گویند که نه به کلى مجرد است، و نه مادى محض، بلکه داراى یک نوع«تجرد برزخى» است. مانند؛ وضع روح در حالت خواب که با مشاهده نعمت هائى به راستى لذت می برد و یا بر اثر دیدن مناظر هولناک معذب و متألم شود که گاه واکنش آن در همین بدن نیز ظاهر مى شود.

ارواح در عالم برزخ

وجود روح در عالم برزخ چگونه است؟

روح انسان بعد از مرگ، در اجساد لطیفى قرار مى گیرد که از بسیارى از عوارضِ این ماده بر کنار است و چون از هر نظر شبیه این جسم است، به آن«بدن مثالى» مى گویند که نه به کلى مجرد است و نه مادى محض، بلکه داراى یک نوع «تجرد برزخى» است. و در آن حال، ممکن است با مشاهده نعمت به راستى لذت ببرد و یا بر اثر دیدن مناظر هولناک معذب شود، مانند: حالت خواب. طبق گفته برخی، روح قوی قبل از مرگ هم می تواند تجرد برزخی پیدا کند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الباقر (عليه السلام):

مَنْ دَخَلَ هذَا الْبَيْتَ عارِفاً بِجَميع ما اَوْجَبَهُ الله عَلَيْهِ کانَ آمِناً في الآخِرَةِ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ.

هرکس داخل اين خانه شود، و نسبت به همه آنچه خداوند بر او واجب فرموده آگاه باشد،از عذاب هميشگى روز قيامت ايمن خواهد بود

عوالى اللّآلى: 2/84/227