در پاسخ به اينكه چگونه مي شود انسان هائي بدون آب و غذا سيصد و نه سال زنده بمانند؟ بايد دو نكته را يادآور شد: 1. اين كار هر چند از نظر ما انسان ها كه علم و قدرت محدود و كمي داريم كارى حيرت آور و غير ممكن است؛ امّا از زاويه علم و قدرت خداوند امرى سهل و آسان است. 2. هر چه فعاليّت دستگاه هاى بدن آرام تر و ضعيف تر شود نياز بدن به آب و غذا كمتر و كمتر خواهد شد و اگر فعاليّت بدن به حدّاقل ممكن برسد و هيچ يك از اعضاى بدن جز دستگاه تنفس و قلب كار نكند همان ذخيره غذايى موجود در بدن پاسخگوى نياز 309 سال خواهد بود.

قرآن مي فرمايد: «همان كسى كه براى شما از درخت سبز، آتش آفريد و شما به وسيله آن آتش مى افروزيد». اين آيه اشاره به مسأله معاد دارد و داراي سه تفسير است. يك تفسير اشاره به دو درخت مخصوص دارد كه به جاي كبريت از آن استفاده مى كردند. تفسير دوم اين خاصيت را براي همه درختان سرايت داده است و تفسير سوم اين كه: درختان در طول عمر خود، مرتباً نور و حرارت خورشيد را مى مكند و ذخيره مى كنند و به هنگام سوزاندن چوب هاى خشك، آن نور و حرارت را بيرون مى دهند؛ يعنى انرژى هاى مرده در اين رستاخيز عظيم، جان مى گيرند.