müasir2 Material

QƏDİM VƏ MÜASİR FƏLSƏFƏDƏ VƏHYİN İZAHI

Qədim və müasir fəlsəfə vəhyə necə izah verir?

Qədim filosofların bir qrupu bu barədə belə yazır:
Vəhyin qaynağı aktiv (fəal) ağıldır. Onlar peyğəmbərlərin aktiv ağılla yaxın əlaqəsinin olduğunu, ondan ilham aldıqlarını desələr də, lakin bu iddianı təsdiq edəcək hər hansı bir arqument göstərməyiblər.
Bəzi müasir filosofların etiqadına əsasən isə, vəhy şüuraltı zehnin təzahürü, yaxud aləmin rəmzli həqiqətləri ilə rabitədir, hansı ki bəzən daxili potensialdan doğur, bəzən riyazət, bəzən də digər səylər nəticəsində yaranır. Ancaq bu iki nəzəriyyə Qurandan istifadə edilən məna ilə uyğun deyil.

QƏDİM VƏ MÜASİR FƏLSƏFƏDƏ VƏHYİN İZAHI

Qədim və müasir fəlsəfə vəhyə necə izah verir?

Qədim filosofların bir qrupu bu barədə belə yazır:
Vəhyin qaynağı aktiv (fəal) ağıldır. Onlar peyğəmbərlərin aktiv ağılla yaxın əlaqəsinin olduğunu, ondan ilham aldıqlarını desələr də, lakin bu iddianı təsdiq edəcək hər hansı bir arqument göstərməyiblər.
Bəzi müasir filosofların etiqadına əsasən isə, vəhy şüuraltı zehnin təzahürü, yaxud aləmin rəmzli həqiqətləri ilə rabitədir, hansı ki bəzən daxili potensialdan doğur, bəzən riyazət, bəzən də digər səylər nəticəsində yaranır. Ancaq bu iki nəzəriyyə Qurandan istifadə edilən məna ilə uyğun deyil.
قرآن و تفسیر نمونه
مفاتیح نوین
نهج البلاغه
پاسخگویی آنلاین به مسائل شرعی و اعتقادی
آیین رحمت، معارف اسلامی و پاسخ به شبهات اعتقادی
احکام شرعی و مسائل فقهی
کتابخانه مکارم الآثار
خبرگزاری رسمی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی
مدرس، دروس خارج فقه و اصول و اخلاق و تفسیر
تصاویر
ویدئوها و محتوای بصری
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی مدظله العالی
انتشارات امام علی علیه السلام
زائرسرای امام باقر و امام صادق علیه السلام مشهد مقدس
کودک و نوجوان
آثارخانه فقاهت

قالَ الصّادقُ عليه السّلام :

بَکى عَلىُّ بْنُ الحُسَينِ عليه السّلام عِشْرينَ سَنَةً وَ ما وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَعامٌ اِلاّ بَکى .

امام زين العابدين عليه السّلام بيست ساله (به ياد عاشورا) گريست و هرگز طعامى پيش روى او نمى گذاشتند مگر اينکه گريه مى کرد.

بحارالانوار، ج 46، ص 108