Ayəni belə təfsir etmək olar ki, bu ad qiyamət günü baş verəcək görüşlərdən xəbər verir: bəndələr pərvərdigarları ilə, keçmiş nəsillərlə gələcək nəsillər bir-biri ilə, haqq və batil rəhbərləri öz davamçıları ilə, təkəbbürlü güclülər zəiflərlə, zalımlar məzlumlarla və s.
Ayənin zahiri mənasından belə başa düşülür ki, ad qoymanın səbəbi o böyük gün bütün məxluqların birincidən axırıncıya qədər toplaşmasıdır.
Bu, eynilə cinayət törətmiş şəxslərin davranışı kimidir. Onlar istintaqın ilk dəqiqələrində hər şeyi, hətta öz dostları ilə tanışlığını rədd edirlər.
Amma cinayətlə bağlı faktları və canlı şahidləri ona təqdim edərkən məsələnin kifayət qədər aydın olduğunu və inkar üçün heç bir yol qalmadığını başa düşürlər. Bu ehtimal da var ki, şirki inkar edənlər özlərinin həqiqətən müşrik olduqlarına inanmırlar. Misal üçün xristianlar üç tanrıya inanır və eyni halda özlərini təkallahlı sanırlar.
“Əzifəh” sözü mənası vaxt darlığına dəlalət edən “əzəf” sözündən götürülmüşdür. Təbii ki, “yaxın olmaq” mənasını da daşıyır. Qiyamət günü yaxın olmasına və vaxtının dar olmasına görə belə adlanmışdır.
قال الصادق (عليه السلام)
من لم يأت قبر الحسين (عليه السلام) و هو يزعم انه لنا شيعة حتى يموت فليس هو لنا شيعة و ان کان من اهل الجنة فهو من ضيفان اهل الجنة
کسى که به زيارت قبر امام حسين نرود و خيال کند که شيعه ما است و با اين حال و خيال بميرد او شيعه ما نيست واگر هم از اهل بهشت باشد از ميهمانان اهل بهشت خواهد بود.
کامل الزيارات، ص 193