پاسخ اجمالی:
بر اساس آیات قرآن، حکم وجوب زکات در «مکّه» نازل شده، و مسلمانان موظف به انجام این فریضه بوده اند، لکن با هجرت پیامبر(ص) به «مدینه»، و بنای جامعه اسلامی، طبعاً نیاز به تشکیل بیت المال احساس می شد، آن حضرت از طرف خداوند مأموریت یافت که، زکات را شخصاً از مردم بگیرد و مصرف آن بعنوان بيت المال مسلمین را مديريت نماید.
پاسخ تفصیلی:
از آیات مختلف قرآن از جمله آیه 156 سوره «اعراف»، 3 سوره «نمل»، 4 سوره «لقمان»، و آیه 7 سوره «فصلت» که همه از سوره هاى «مکّى» هستند، چنین استفاده مى شود که: حکم وجوب زکات در «مکّه» نازل شده است، و مسلمانان موظف به انجام این وظیفه اسلامى بوده اند، ولى به هنگامى که پیامبر(صلى الله علیه وآله) به «مدینه» مهاجرت کرد، و پایه حکومت اسلامى را گذارد و طبعاً نیاز به تشکیل بیت المال بود، از طرف خداوند مأموریت یافت که، زکات را شخصاً از مردم بگیرد - نه این که خودشان به میل و نظر خود، در مصارف آن صرف کنند -.
آیه شریفه ش«خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً...»(1) در این هنگام نازل شد، و مشهور این است: که این در سال دوم هجرت بود، سپس مصارف زکات به طور دقیق، در آیه مورد بحث، که آیه 60 سوره «توبه» است بیان گردید، و جاى تعجب نیست که تشریع اخذ زکات، در آیه 103، و ذکر مصارف آن، که مى گویند در سال نهم هجرت، در آیه 60 نازل شده باشد؛ زیرا مى دانیم: آیات قرآن بر طبق تاریخ نزول جمع آورى نشده، بلکه به فرمان پیامبر(صلى الله علیه وآله) هر کدام در مورد مناسب و لازم قرار داده شده است.(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.