اتهام 7 مطلب

اتهام علیه شیعه در عقیده به تحریف قرآن، تهمتی دامن گیر خود اهل سنت

چرا اهل سنّت شیعیان را متّهم می کنند که معتقد به «تحریف قرآن» هستند؟!

همه اهل سنت چنین دیدگاهی نسبت به شیعه ندارند؛ بلکه اقلیتی معاند و بی تقوا مثل وهابیّت که دشمنی آنها با تشیع و مکتب اهل بیت(ع) بر کسی پوشیده نیست و در صدد تعمیق اختلاف ها، روشن کردن کینه ها و تکفیر دیگر مسلمانان هستند، سعی در متهم کردن شیعیان دارند. می توان گفت، انگیزه های شیطانی و کج اندیشانه و چه بسا هدایت دشمنان اسلام در این کار نقش اساسی دارد.
زمینه اتهام اهل سنّت به شیعیان، نوشته شدن کتابی از سوی یکی از علمای شیعه به نام محدث نوری است که در آن روایاتی داّل بر تحریف قرآن گردآوری شده است. امّا باید توجّه داشت که در صحیح ترین و پذیرفته شده ترین منابع آنها یعنی صحیح بخاری نیز روایاتی به چشم می خورد که شائبه تحریف قرآن را به ذهن می آورد. چنانکه کتابی با مضومنی مشابه، یعنی تحریف قرآن، توسط عالمی مصری از اهل سنت، بر اساس روایات منابع اهل سنت تدوین شده است، که در این صورت تهمت عقیده به تحریف قرآن دامن گیر خود آنها هم می شود.
همان طور که ما شیعیان صرفِ نقل یک یا چند روایت در کتاب های آنها را دال بر اعتقاد همه پیروان این مذهب به تحریف نمی دانیم، انصاف علمی حکم می کند که آنها نیز نباید چنین اتهامی را متوجه شیعیان سازند. به خصوص که علمای شیعه خود پیش از هر کس به نقد و ردیه نوشتن بر کتاب محدث نوری همت گماشتند و با دلایل عقلی و قرآنی و روایی مختلف از حقیقت تحریف ناپذیری قرآن تا روز قیامت دفاع نموده اند.

افسانه «خان الأمین‏»

آیا درست است که شیعیان پس از هر نماز سه بار مى گویند: «خان الأمین»؟

میلیون ها شیعه در جهان نماز مى گزارند، و حتى یک نفر از آنان چنین عبارتى را بر زبان نمى آورند، بلکه همه آنها با بلند کردن دست ها، سه بار «الله اکبر» مى گویند و بسیارى از آنان، حتى از چنین اتهامى، بى خبرند. منشاء این اتهام، شعار کفرآلود یهود است که معتقد بودند رشته نبوت باید در خاندان یعقوب باقی بماند، ولی جبرئیل در وحى الهى خیانت ورزید و نبوت را به فرزندان اسماعیل منتقل کرد. حال وهابی ها کلامی که یهود با آن بر ضدّ مسلمانان شعار مى دادند، به شیعه نسبت مى دهند.

فلسفه حد قذف

فلسفه حد قذف در اسلام چیست؟

«قذف» به معنی متهم ساختن کسى به یک اتهام ناموسى است. هر گاه قذف با لفظ صریح انجام گیرد، به هر زبان و به هر شکل بوده باشد، مجازات آن «هشتاد تازیانه» و اگر صراحت نداشته باشد مشمول حکم «تعزیر» است. هدف از این حکم حفظ آبرو و حیثیت انسان ها و جلوگیرى از مفاسد اجتماعى و اخلاقى است؛ چرا که اگر افراد فاسد آزاد باشند هر دشنام و هر نسبت ناروائى به هر کس بدهند و از مجازات مصون بمانند، موجودیت خانواده به خطر افتاده و محیطى از سوء ظن و بدبینى بر جامعه حکم فرما مى شود.

حضرت یوسف (ع) و اتهام سرقت به برادران

آیا اتهام سرقت به برادران با عصمت حضرت یوسف(علیه السلام) سازگار است؟

طبق آیه 70 سوره یوسف، یوسف(ع) به برادرانش تهمت دزدی زد و برادرش بنامین را به بردگی گرفت؛ آیا این کار با عصمت پیامبر(ص) سازگار است؟ جواب این سؤال از لابلای آیات این سوره مشخص می شود، زیرا: اوّلا این کار ظاهراً با توافق خود بنیامین انجام گرفته است. ثانیاً: گوینده این سخن که«شما سارقید» معلوم نیست چه کسى بوده. ثالثاً: مجموع این برنامه ها چه در مورد برادران و چه در مورد پدر، تکمیل برنامه آزمایش الهى نسبت به آنها بود. به تعبیر دیگر یوسف(ع) طبق فرمان الهى این امور را انجام داد.

پاسخ خلیفه دوم درباره سرخ پوست بودن فرزند مرد سیاه پوست

عمر بن خطاب به مرد سیاه پوست که از چگونگى سرخ پوست شدن فرزندش سؤال کرد چه جوابى داد؟

مرد سیاه پوستی نزد عمر آمد و زنش را که سیاه پوست بود، به دلیل تولد بچه سرخ پوست، به خیانت متهم کرد. خلیفه از امام علی(ع) پرسید. حضرت فرمود: چون در ایام حیض با زنش همبستر شده، بچه سرخ پوست شده است و زن را تبرئه کرد.

انکار جاهلانۀ شأن نزول آیه اطعام

آیا همان طور که ابن تیمیه مى گوید، نزول آیه اطعام در مورد اهل بیت(علیهم السلام) دروغ است؟

ابن تیمیه از روی جهل، نازل شدن آیه اطعام را در حق اهل بیت، به صرف نازل شدن سوره انسان در مکه، دروغ شیعه می داند. درحالیکه اولا مکی یا مدنی بودن سوره های قرآن منافاتی با مدنی یا مکی بودن برخی آیه های آن ندارد. ثانیا روایات بسیاری حتی از منابع اهل سنت، شان نزول این آیات را درباره اهل بیت ذکر کرده اند. ثالثا هیچ اجماعی بر مکی بودن آن وجود ندارد و بسیاری از علما آن را مدنی می دانند. رابعا ممکن است سوره ای مکی باشد اما بعد از هجرت و بعد از فتح مکه در حجه الوداع در مکه بر پیامبر نازل شده باشد.

پرستش حضرت مریم (س)

آیا مسیحیان مریم (علیهاالسلام) را می پرستند؟

قرآن کریم در سوره ی مائده، آیه ی 116، مسیحیان را به پرستش مریم(س) متهم کرده است؛ امّا بیشتر مسیحیان این اتهام را قبول ندارند. اولین نص صریح از خود مسیحیان، که سخن از پرستش مریم(س) به میان می آورد کتاب «السواعی» از کتاب های ارتدوکس روم است. لویس شیخو از پدران کلیسایی نیز در مقاله ای در مورد کنیسه های شرق می نویسد: «عبادت مریم(س) باکره، مادر خداوند، در کلیسای ارمنی شرق از مشهورات است.» و سپس می افزاید: «کلیسای قبطی به پرستش مریم(س) شهرت یافته است».

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال ابي عبدالله (عليه السلام)

مَنْ نَظَرَ إِلَى الْکَعْبَةِ لَمْ يَزَلْ تُکْتَبُ لَهُ حَسَنَةٌ، وَتُمْحَى عَنْهُ سَيِّئَةٌ، حَتَّى يَنْصَرِفَ بِبَصَرِهِ عَنْهَا.

هرکس به کعبه نگاه کند پيوسته براى او حسنه نوشته و گناهى از او پاک مى شود تا آن که چشم خود را از کعبه بگرداند.

کافى: 4/240/4