بشارت امام علی(ع) به «امدادهای الهی»

امام علی(علیه السلام) در خطبه 214 نهج البلاغه، درباره «امدادهای الهی» چه بیانی دارند؟

امام علی(ع) به رهروان راه خداوند بشارت مى دهد كه در برابر انبوه مشكلات اطاعت، تنها نيستند و امدادهاى الهى پى در پى به يارى آنها مى آيد. امدادهایی که زبانشان را گويا و قلب و اراده آنها را محكم مى دارد. این دلگرمی ها در قرآن نیز مکرر بیان شده، مانند قضیه ی حضرت موسی(ع)، که خداوند علاوه بر اعطای زبان گویا و همراه کردن حضرت هارون با ایشان، می فرماید: «من با شما هستم، همه چيز را مى شنوم و مى بينم».

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال ابي عبدالله (عليه السلام)

مَنْ مَاتَ فِي طَرِيقِ مَکَّةَ ذَاهِباً أَوْ جَائِياً أَمِنَ مِنَ الْفَزَعِ الاَْکْبَرِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.

کسى که در راه رفتن يا بازگشتن از مکه بدرود حيات گويد، از ترس و هراس روز قيامت ايمن گردد.

تهذيب الاحکام: 5/23/68