خداوند در قرآن به عنوان «خَيْرُ الرّاحِمين» معرفي شده است؛ چرا كه رحمت او نامتناهى است و دوست و دشمن و صالح و فاجر را شامل مى شود، رحمت عام او همه را در برگرفته است. رحمت خاصش ويژه مومنان است و در هر حال در برابر رحمتش انتظار هيچ گونه پاداشى را ندارد.