مفسران درباره تفسير «اولوا الامر» اختلاف نظر دارند. مفسّران اهل سنّت غالباً مقصود از آن را حاكمان وقت مى دانند و عجب اينكه استثنايى هم براى آن قائل نشده اند! نتيجه اين تفسير، پيروی كردن مسلمانان از هر شكل حكومتى، حتى حكومت مغول هاست؛ ولى مفسّران شيعه معتقدند كه «اولوا الامر» تنها امامان معصومند كه پيشواى مردم از سوى خدا در تمام امور مادى و معنوى هستند. دليل آن اين است كه وجوب اطاعت از «اولوا الامر» در آيه شريفه مطلق است. بديهى است اطاعت مطلق از كسى كه ممكن است گرفتار گناه يا خطا بشود معنا ندارد.

در سوره اسراء از آيه 22 تا 39 بخشى از مهمترين احكام اسلامى بيان شده، از توحيد گرفته تا مسأله حق پدر و مادر، و از مسأله قتل نفس گرفته تا زنا و خوردن اموال يتيمان، و از وفاى به عهد گرفته تا مسؤوليت هايى كه چشم و گوش و دل بر عهده دارند. اين امر نشان مى دهد كه مسأله وفاى به عهد در چارچوب اساسى ترين احكام اسلام قرار گرفته است.

مفسران درباره روح القدس تفسیرهاى گوناگونى دارند. برخى گفته اند منظور جبرئیل است. بعضى دیگر معتقدند همان نیروى غیبى است که عیسى(ع) را تأیید مى کرد و با همان نیروى مرموز الهى، مردگان را به فرمان خدا زنده مى نمود. بعضى دیگر روح القدس را به انجیل تفسیر کرده اند. اما دو تفسیر اول نزدیک تر به واقع است.

واژه مولی در لغت به معنای شایسته تر و سزاوارتر است. درباره آیه 15 سوره حدید که اين واژه در آن به کار رفته، گروهی از مفسرین مثل ابن عباس، فراء، شیبانی، طبری، تفتازانی و... آن را فقط به معنای شایسته تر و گروهی مثل ثعلبی،  زمخشری، بیضاوی و... معنای شایسته تر بودن را یکی از معانی آن دانسته اند. البته آیات دیگری نیز در سوره های بقره و آل عمران و توبه نیز وجود دارند که در آنها این کلمه به معنای سزاوارتر به امر، مورد نظر بوده است.

خداوند خطاب به همه مسلمانان می فرماید: «به پیمان الهی وفا کنید و سوگندهای تان را بعد از تاکید آن نشکنید». مفسران در تفسیر عهد الهی، مطالب گوناگونی نوشته اند، برخی آن را پيمان مردم با خدا دانسته، و برخی آن را بيعت مردم با پيامبر(ص) تفسیر کرده اند. گروهی ديگر، عهد در آيه را مفهومی عام دانسته، که شامل همه پيمان ها با همه انسان ها يا با خدا و پيامبر(ص) است، و يا مفهومی شبيه قسم دارد. در نهايت صرف نظر از گستره مفهوم عهد الهی، اين آیه، دليلی بر اهميت وفای به عهد از ديدگاه اسلام و قران است.