جایگاه «وقف» در اسلام

«وقف» در اسلام، از چه جایگاهی برخوردار است؟

«وقف» صدقه جاریه اي است که پیش از اسلام نیز در ادیان دیگر رواج داشته است؛ اما اهتمام اولیای الهی به ویژه امام علي(ع) به سنت وقف نشانه جایگاه فوق العاده آن در اسلام است، از این رو امام صادق(ع) می فرماید: «صدقه جاریه بهترين چيزى است كه انسان بعد از خود به يادگار مى گذارد». از سوی دیگر يكى از طرق پيشگيرى از تكاثر و ثروت اندوزى، گسترش سنّت وقف است كه سبب می شود اموال از چنگ افراد معدودى بيرون آيد و منافع آن در اختيار نيازمندان قرار گيرد.

سجده بر زمین در سنت پیامبر(ص)

سنّت پیامبر(صلى الله علیه وآله) در سجده بر زمین چیست؟

بر اساس روایات، پیامبر(ص) فرمود: «زمین براى من سجده گاه و پاک کننده قرار داده شده است». در واقع هر بخشى از زمین سجده گاه و پاک کننده است، مى توان بر آن سجده و تیمم کرد. هم چنین جابر بن عبدالله انصارى گوید: «همراه پیامبر(ص) نماز ظهر مى خواندم، از شدت گرما مشتى از سنگریزه ها را برداشته در کف دستم نگه داشته، سپس به کف دست دیگرم مى ریختم تا سرد شود، سپس پیشانى را برای سجود بر آنها مى گذاشتم». در واقع خنک کردن سنگریزه ها توسط اصحاب، نشانه تاکید پیامبر(ص) مبنی بر گذاشتن پیشانى بر زمین است.

بیان ماجرای تدفین پیکر مطهر امام حسن(ع)، در منابع اهل سنت

جریان تدفین پیکر مطهر امام حسن(علیه السلام) در منابع اهل سنت چگونه نقل شده است؟

ابن عساکر به سندش از جابر بن عبدالله نقل کرده: ما شاهد بوديم که مروان از دفن پيکر حسن(ع) کنار قبر جدش جلوگيرى کرد. مروان تا زنده بود دشمن بنى هاشم به حساب مى آمد، همچنين در تاريخ آمده که عايشه نيز از اين کار ممانعت کرد. داوود بن سنان از ثعلبه نقل کرده که گفت: ما در روز وفات حسن بن على(ع) حضور داشتيم و او را در بقيع دفن کرديم، همانا بقيع را ديدم که از کثرت جمعيت جاى سوزن انداختن نداشت.

توصیف امام حسین(ع) از زبان صحابه و تابعین

صحابه و تابعین، امام حسین(ع) را چگونه توصیف کرده اند؟

امام حسین(ع) از احترام ويژه اى در بین صحابه و تابعين برخوردار بود؛ زيد بن ارقم می گوید: «سر امام حسین(ع) را نزد ابن زیاد آوردند. او با چوب به دندان هاى حضرت می زد. در دلم گفتم: من خود مشاهده کردم که پیامبر(ص) همین موضعى را که چوب مى زنى مى بوسید». هم چنین عبدالله بن عمر می گفت: آيا شما را خبر دهم به کسى که محبوب ترين اهل زمين نزد اهل آسمان است؟ او حسین(ع) است. جابر بن عبدالله از پیامبر(ص) نقل می کند که می فرمود: «هرکس دوست دارد نظر کند به مردى از اهل بهشت، بايد به حسين(ع) نظر کند».

صحّت ورود خاندان اهل ‏بیت امام حسین(ع) به کربلا در اوّلین اربعین؟

آیا صحیح است که اهل بیت امام حسین(ع) در اوّلین اربعین وارد کربلا شدند ؟

ورود اهل بیت(علیهم السلام) در روز اربعین به کربلا از دو جهت مورد تردید قرار گرفته است؛ نخست از نگاه تاریخى نظرات مخالفى در این زمینه ابراز شده و دیگر آنکه بُعد مسافت مانع تحقق چنین امرى است. ولی از مجموع شواهد و قرائن و کلماتى که از عالمان و محقّقان ذکر شده، مى‏ توان ورود اهل‏ بیت(علیهم السلام) را در روز اربعین به کربلا تقویت کرد و با ردّ اقامت یک ماهه ایشان در شام، این موضوع تثبیت مى‏ شود.

اطلاق لفظ «شیعه» بر گروهی خاص در روایات ضعیف!

آیا گفته دکتر ناصر على قفارى که مى گوید لفظ شیعه فقط در اخبار ضعیف است صحیح مى باشد؟

اوّلا: او بدون ارائه دلیل و به مجرّد این که مضمون حدیثى با عقایدش سازگارى ندارد آن را جعلى یا ضعیف می داند. ثانیاً: این روایات به حدّى زیاد است که مى توان ادعاى تواتر یا شهرت آن ها را نمود؛ حدود سى و چهار نفر از علماى اهل سنت این روایات را نقل کرده اند. ثالثاً: مى توان مضمون این روایات را با احادیث صحیح السند دیگر؛ همچون حدیث غدیر و ثقلین تأیید نمود.

پیدایش عنوان "شیعه" بعد از شهادت حضرت علی (ع)!

آیا همانطور که دکتر قفارى وهابى مى گوید عنوان شیعه بعد از شهادت على(علیه السلام) به پیروان آن حضرت اطلاق شد؟

قفاری ادعا می کند لقب شیعه مختص پیروان علی نیست و شامل هر مجموعه ای می گردد که دور رهبری گرد آیند. پاسخ: اولا چنین معنایی، معنای لغوی واژه شیعه است، و معنای اصطلاحی آن – حتی به اعتراف مورخان اهل سنت - همان پیروان حضرت علی است و به همین خاطر برای افاده معنای لغوی اش نیاز به اضافه شدن به اسم خاص دارد مانند شیعه آل ابی سفیان. ثانیا مطابق روایات کلمه شیعه اولین بار در کلمات رسول خدا بر پیروان حضرت علی اطلاق شد.

 راویان حدیث «نور» از صحابه و تابعین

از صحابه پیامبر(صلى الله علیه وآله) و تابعین چه کسانى حدیث «نور» را نقل کرده اند؟

حديث«نور» را از صحابه، امام على و حسين(ع)، سلمان فارسى، ابوذر غفارى، جابر بن عبدالله، ابوهريره، انس بن مالک، و از تابعين امام سجاد(ع)، زاذان ابوعمر کندى، ابوعثمان نهدى، سالم بن ابى جعد اشجعى، ابوالزبير محمّد بن مسلم اسدى و عکرمة بن عبدالله بربرى، نقل کرده اند.

راویان حدیث منزلت از صحابه

از صحابه پیامبر(صلى الله علیه وآله) چه کسانى حدیث منزلت را روایت کرده اند؟

این حدیث شریف را تعداد زیادى از صحابه نقل کرده اند، مانند: امام على(ع)، سعد بن ابی وقّاص، معاویة بن ابى سفیان، حبشى بن جناده، جابر بن عبدالله انصارى، ابوسعید خدرى، سعد بن مالک، اسماء بنت عمیس، عبدالله بن عمر، ابن ابى لیلى، مالک بن حویرث، عمر بن خطّاب، عبدالله بن عباس، امّ سلمه، عبدالله بن مسعود، انس بن مالک، زید بن ارقم، ابوایوب انصارى، ابو برده، جابر بن سمره، براء بن عازب، ابوهریره دوسى، زید بن ابى اوفى، نبیط بن شریط، فاطمه دختر حمزه، و دیگران.

 راویان حدیث «اخوّت» از صحابه

از صحابه پیامبر(صلى الله علیه وآله) چه کسانى حدیث «اخوّت» را نقل کرده اند؟

عمر بن خطّاب، انس بن مالک، ابوذر غفارى، جابر بن عبدالله و ده تن  دیگر از صحابه، از پيامبر(ص) نقل کرده اند که خطاب به على(ع) یفرمود: «تو برادر منى در دنيا و آخرت».

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

الإمام علىٌّ(عليه السلام)

کيفَ يَعْملُ للآخِرةِ المَشْغولُ بالدُّنيا؟!

کسى که سرگرم دنياست، چگونه مى تواند براى آخرت کار کند؟

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 58