بسیاری از علمای اهل سنت مثل ابن حجر، ذهبی، ابن ابی الحدید و... درباره شخصیت فاطمه(س) گفته اند: پیامبر(ص) فاطمه(س) را زیاد دوست می داشت و او را احترام می کرد و برایش بلند می شد واو را پاره تن خود و سرور زنان می نامید؛ فاطمه(س) صاحب اخلاقی نیکو و ملکاتی شریف و طبیعتی نجیب، صابر، متدین، نیکوکار، عفیف، قانع و شکر گزار خداوند بود.

خودشناسی یکی از راه های پی بردن به اسرار آفرینش است. شناخت فعّالیّت دستگاه هاى گوناگون بدن و اطلاع از نعمت هاى شگرفى که آسایش و نیازمندى هاى زندگى او را تأمین مى نماید، حسّ شکر گزارى را در او تحریک کرده و در مقابل عظمت و لطف آفریدگار آن، سجده شکر بجا خواهد آورد. به عنوان مثال، سلول - کوچکترین جزء بدن انسان- وظایفی دارد که عبارتند از: تغذیه، هضم، جذب، دفع، پاسخ به تحریک و تولید مثل. یک سلول با این ظرافت و نظم شگفت انگیز، هرگز نمی تواند معلول تصادف باشد بلکه مصداق روشنی از برهان نظم است.

یکى از فواید تفکّر در نظم جهان آفرینش، آشنایى هر چه بیشتر باعظمت و قدرت پدیدآورنده آن است که ایمان انسان را راسخ تر مى گرداند. علاوه بر آن، مطالعه در نظم عالم، حسّ شکرگزارى بشر را تحریک مى کند، زیرا او اگر بداند قلب و سایر اعضاى بدنش، با چه نظم خاصّى به انجام وظیفه مشغول هستند فطرتاً حسّ شکرگزارى او نسبت به خالق هستی تحریک شده و با عشق و محبّت در مقابل او خضوع مى کند، اما اگر با نگاه سطحی به جهان بنگرد، به همان اندازه، خضوع و شکرگزارى او از خالق جهان، سطحى خواهد بود.