آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

"میرزا بهاء" نمی توانست اظهار علاقه و ارادت مردم در مقابل اشخاص روحانی را تحمل کند و مقامات معنوی آنان را نافذ ببیند، از راههای مختلف به مقام مبارزه و دفاع برخاسته، و تا جائی که توانست در میان مردم و علماء و روحانیّون فاصله انداخته است. او خود را مرسل انبیاء و مرسلین، خالق آسمانها و زمین، فعال ما یشاء، اصل قدیم، ناسخ همه ادیان و افضل تمام بنی آدم می داند و حتّی برای خودش عبادت کردن و سجده نمودن و متوجه شدن در حال پرستش را جایز، بلکه واجب می داند؛ ولی نسبت به دیگران بوسیدن دست را تحریم کرده است!

"میرزا بهاء" برای اینکه اظهار علاقه و ارادت و محبّت مردم را در مقابل اشخاص روحانی و افراد با تقوی و با فضیلت نمی توانست پیش خود تحلیل کند، و مقامات معنویه و مراتب روحانیّه و شخصیت آنان را نافذ ببیند، از راههای مختلف به مقام مبارزه و دفاع برخاسته، و تا جائی که توانست در میان مردم و علماء و روحانیّون فاصله انداخته است.
او خود را مرسل انبیاء و مرسلین، خالق آسمانها و زمین، فعال ما یشاء، اصل قدیم، ناسخ همه ادیان و افضل تمام بنی آدم می داند و حتّی برای خودش عبادت کردن و سجده نمودن و متوجه شدن در حال پرستش را جایز، بلکه واجب می داند؛ ولی نسبت به دیگران بوسیدن دست را تحریم کرده است.!
در "اقدس" می گوید: (قد حرّم علیکم تقبیل الایادی فی الکتاب هذا ما نهیتم عنه من لدن ربکم العزیز الحکّام)_ تحریم شده است بر شما بوسیدن دستها، و این چیزی است که از جانب خداوند عزیز و حکم کننده منهیّ شده است. (1)
بوسیدن دستهای اشخاص پرهیزکار و دانشمند، از لحاظ تجلیل مقام علم و تقوی در نظر اسلام مانعی ندارد، و تجلیل کردن از مقام مردم با معرفت در همه جا مطلوب و پسندیده است، ولی در مسلک بهاء بوسیدن دست حرام شده است، در حالی که سجده و پرستش جناب بهاء اشکالی ندارد! (2)