آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ابوسعید روایت کرده که خطاب آیه 67 سوره مائده به پیامبر، در شان حضرت علی و به سرانجام رساندن ماموریت انتخاب ایشان به خلافت است. این حدیث نزد اهل سنت معتبر است و فقط در یکی از رجال سلسله سند آن خدشه ناواردی طرح شده است که آن هم با توجه به شرایط و موقعیت راوی، قابل اعتنا نیست.

ابوسعید محمد بن على صفّار واحدى، از حسن بن احمد مخلدى، از محمّد بن حمدون، از محمّد ابراهیم حلوانى، از حسن بن حمّاد سجّاده، از على بن عابس، از اعمش و ابو حجّاف، از عطیّه، از ابو سعید خدرى نقل کرده که آیه «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ»(1)در روز غدیر خم در حقّ على بن ابى طالب(علیه السلام) نازل شد.
این حدیث مطابق رأى اهل سنت معتبر است، ما در اینجا به بررسى سند آن مى پردازیم:
محمود زعبى در کتاب خود «البیّنات فی الردّ على المراجعات» تنها اشکالى که به سند این حدیث داشته وجود عطیّه در سند آن است.
او مى گوید: «عطیه کسى است که امام احمد او را ضعیف الحدیث دانسته و ابوحاتم نیز او را تضعیف کرده و ابن عدى او را از شیعیان کوفه به حساب آورده است.»
ولى این تضعیف به طور قطع ناصواب است; زیرا:
اوّلا: عطیه عوفى از تابعین است که مورد مدح رسول خدا(صلى الله علیه وآله) واقع شده اند.
ثانیاً: او از رجال بخارى در کتاب «الأدب المفرد» و صحیح ابى داوود و ترمذى و ابن ماجه و احمد به حساب مى آید، که علماى اهل سنّت شدیداً آن ها را مدح کرده اند.
آرى، امثال جوزجانى او را تضعیف کرده اند که معروف به ناصبى بودن و انحراف از على بن ابى طالب(علیه السلام) هستند. و سبب تضعیف عطیّه به جهت آن است که امام على(علیه السلام) را بر همه ترجیح مى داده است. و هنگامى که به امر حجاج مأمور شد تا سبّ بر امام على(علیه السلام) گوید، امتناع کرد و در نتیجه 400 ضربه شلاق خورد و ریشش را نیز تراشیدند. آیا هر کسى حرف حقّ را بگوید باید تضعیف شود؟!(2)