آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امام علي(ع) به بخش هائي از پاداش اخروی نیکوکاران اشاره كرده می فرماید: «اطاعت كنندگان را در جوار رحمت خويش پاداش مى دهد و در سراى جاودانى خود آنان را براى هميشه جاى مى دهد، سرايى كه اقامت كنندگانش هرگز از آن كوچ نمى كنند و حالاتشان دگرگون نمى شود [و پيوسته مشمول نعمت هاى الهى هستند]، ترس و وحشت به آنان روى نمى آورد و بيمارى به وجودشان نمى رسد؛ خطرى به آنها عارض نمى گردد و سفرها، آنها را از ديار خود بيرون نمى راند».

امام علي(عليه السلام) در بخشی از خطبه 109 «نهج البلاغه» اشاره به بخشی از پاداش های نیکوکاران کرده، می فرماید: (اما اطاعت كنندگان را در جوار رحمت خويش پاداش مى دهد و در سراى جاودانى خود آنان را براى هميشه جاى مى دهد)؛ «فَأَمَّا أَهْلُ الطَّاعَةِ فَأَثَابَهُمْ بِجِوَارِهِ، وَ خَلَّدَهُمْ فِي دَارِهِ». سپس ويژگى هاى اين سراى آخرت را در چند جمله كوتاه و پرمعنا بر مى شمرد و مى فرمايد: (سرايى كه اقامت كنندگانش هرگز از آن كوچ نمى كنند و حالاتشان دگرگون نمى شود [و پيوسته مشمول نعمت هاى الهى هستند])؛ «حَيْثُ لَا يَظْعَنُ(1) النُّزَّالُ، وَ لَا تَتَغَيَّرُ بِهِمُ الْحَالُ». (ترس و وحشت به آنان روى نمى آورد و بيمارى به وجودشان نمى رسد؛ خطرى به آنها عارض نمى گردد و سفرها، آنها را از ديار خود بيرون نمى راند)؛ «وَ لَا تَنُوبُهُمُ الْأَفْزَاعُ(2)، وَ لَا تَنَالُهُمُ الْأَسْقَامُ، وَ لَا تَعْرِضُ لَهُمُ الْأَخْطَارُ، وَ لَا تُشْخِصُهُمُ(3) الْأَسْفَارُ».
به اين ترتيب، حوادث ناراحت كننده و عوارض نگرانى زا كه در عالم دنيا پيوسته آرامش فكر انسان را بر هم مى زند و زندگانى هاى راحت را تحت تأثير قرار مى دهد در آنجا وجود ندارد و هميشه خيال انسان راحت و آرامش او برقرار و زندگى او مملوّ از سرور و شادى است؛ نه خطرى آنها را تهديد مى كند و نه بيمارى و نه عوامل وحشتناك طبيعى همچون سيل ها و زلزله ها و خشكسالى ها و نه حوادث ناراحت كننده اجتماعى مانند ناامنى ها، جنگ ها و كشمكش ها.
آرى! زندگى دنيا هر قدر راحت و پرنعمت باشد، به خاطر اينكه همواره در معرض اين آفات است لذّت بخش و شيرين نيست؛ ولى زندگى سراى جاويدان به خاطر نبودن هرگونه عوامل نگرانى، شيرينِ شيرين است.(4)