اکثریت دانشمندان اسلامی معتقد به وجود فعلی بهشت و دوزخ هستند و به شواهدی نیز در منابع اسلامی استناد کرده اند؛ قرآن می فرماید: «هم اکنون دوزخ کافران را احاطه کرده است». همچنین می فرماید: «بهشتی که برای پرهیزکاران آماده است». اما اینکه مکان بهشت و دوزخ کجاست؟ ممکن است این دو در باطن این جهان وجود داشته باشد و ما امروز این بطن را نمی بینیم.
حضرت علي(ع) درباره دنيا مي فرمايد: «دنيا مردار است و اگر كسي خواست مردار بخورد حمله سگها را نيز بايد تحمل كند!» يا در بيان ديگر فرمودند: «من دنيا را سه طلاقه كردم كه غير قابل رجوع است». مقصود حضرت اين نيست كه خوردن، آشاميدن، اداره امور مسلمانان و ... بر اساس عدالت را سه طلاقه كرده؛ بلكه حضرت مقام خواهي، حرام طلبي، تعدي و امثال ذلک را سه طلاقه كرده است. در اين فرمايش، باطن دنيا چون خميري است كه از تهوع يا آب دهان افعي به دست آمده باشد! اما باطن عبادت، روح و ريحان و جنت و نعيم است.
قال الرّضا عليه السّلام :
انَ اَبى اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا يُرى ضاحِکاً وَ کانَتِ الْکِاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتّى يَمْضِىَ مِنْهُ عَشْرَةُ اَيّامٍ، فَاِذا کانَ الْيَوْمُ العْاشِرُ کانَ ذلِکَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ ... .
امالى صدوق ، ص 111