در روايات «عُجب» مذمت شده است. امام باقر(ع) فرمودند: «سه چيز شكننده كمر است؛ مردى عمل خود را كثير شمارد و گناهانش را فراموش كند و عُجب او را گرفته باشد». امام صادق(ع) فرمودند: «ابليس گفته اگر در سه مورد بر فرزند آدم(ع) تسلط يابم ديگر باكى از اعمال او ندارم زمانى كه عمل خود را بسيار شمارد و زمانی که گناهان خود را فراموش كند و زمانی که عُجب او را بگيرد». امام کاظم(ع) نیز مى فرمود: «عمل خير را زياد نشماريد و كوچكترين گناهان را هم كوچك نشماريد».

در «شواهد التنزيل» آمده است: «رسول خدا(ص) فرمود: صديقان سه نفرند: حبيب نجار، حزقيل و على بن ابى طالب(ع) که سومين نفر آنها و از همه آنان افضل و برتر است). اين حديث در كتاب «فضائل» احمد حنبل، و «معرفة الصّحابه» ابونعيم، و «مناقب» ابن مغازلى نيز آمده است.

قرآن جمعی از پیامبران را به عنوان صدیق توصیف می کند همانند حضرت ابراهیم(ع)، و ...  .هم چنین برخی از آیات قرآن صدیقین را همردیف پیامبران دانسته و می فرماید: «کسى که خدا و پیامبر را اطاعت کند [در قیامت] همنشین کسانى خواهد بود که خدا نعمتش را بر آنها تمام کرده، یعنى پیامبران، صدیقین، شهداء و صالحان، و آنها رفیق هاى خوبى هستند». از سویی «صدّیق» صیغه مبالغه و از ماده صدق است و به کسى گفته مى شود که صدق و راستى وجودش را احاطه کرده، و صداقت در فکر، گفتار و کردار در تمام زندگى او منعکس است.

طبق آيه 69 سوره نساء، افراد مشمول نعمت الهي؛ «پيامبران»، «صديقين»، «شهداء» و«صالحين»، هستند که هريک از اين افراد مرحله و وظيفه اي براى ساختن يک جامعه انسانى سالم، برعهده دارند. لذا همه روزه در سوره حمد مي خواهيم در هر مقطع زمانى، در يکى از اين خطوط، انجام وظيفه کنيم و رسالت خويش را ادا نمائيم.

منظوراز صدیقین: پیامبران بزرگ و کسى که صدق و راستى سراسر وجودش را احاطه کرده و صداقت در فکر، گفتار و کردار و تمام زندگى او منعکس است می باشد. منظور از شهدا: شهیدان راه خدا یا کسانى که عقیده حق دارند و در مسیر حق گام بر مى دارند و در همین راه از دنیا مى روند است. 

خداوند در ارتباط با همنشینی مومنان در بهشت می فرماید: «سى که مطیع خدا و رسول او باشد (در رستاخیز) همنشین کسانى خواهد بود که خدا نعمت خود را بر آنان تمام کرده است». سپس در توضیح این جمله به چهار طایفه اشاره می کند: «پیامبران، راستگویان، شهیدان و صالحان و اینان رفیق هاى خوبى هستند». بر اساس این آیه، هم نشینان خوب به قدری با اهمیت است که این نعمت بزرگ، برای تکمیل نعمت های بهشتی به مومنین مطیع بخشیده می شود، لکن مفهوم معاشرت اهل ایمان با این چهار گروه، به معنای تساوی و برابری در رتبه و مقام نیست..