آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

با انتخاب عثمان به خلافت، بنى امیّه که دشمنى آنان با اسلام و رسول خدا(ص) از همان آغاز آشکار بود، قدرت یافتند و زمینه هاى انتقام از آل رسول الله(ص) فراهم شد. پس از قدرت یافتن عثمان، ابوسفیان روزى خطاب به عثمان گفت: این خلافت پس از قبیله تیم (ابوبکر) و عدى (عمر) به تو رسیده است. اکنون آن را همچون توپ میان قبیله خودت بگردان و پایه هاى آن را بنى امیّه قرار ده! و این نکته را بدان که فقط مسأله، فرمانروایى است. من که بهشت و دوزخى را نمى شناسم!

 با انتخاب عثمان(1) به خلافت، بنى امیّه که دشمنى آنان با اسلام و رسول خدا(صلى الله علیه وآله) از همان آغاز آشکار بود، قدرت یافتند و زمینه هاى انتقام از آل رسول الله(صلى الله علیه وآله) فراهم شد.

قدرت در خاندانى قرار گرفت که در تمامى جنگ ها بر ضدّ رسول خدا(صلى الله علیه وآله) به طور مستقیم یا غیر مستقیم مشارکت داشتند و قدرت و نفوذ رسول خدا را امرى دنیوى و چیزى همانند سلطنت و حکومت مى دانستند، نه ناشى از رسالت و نبوّت. به همین خاطر، پس از قدرت یافتن عثمان، ابوسفیان روزى خطاب به عثمان گفت:
«صارَتْ إِلَیْکَ بَعْدَ تَیْم وَ عَدِیٍّ فَأَدِرْها کَالْکُرَةِ، وَاجْعَلْ أَوْتادَها بَنِی أُمَیَّةَ، فَإِنَّما هُوَ الْمُلْکُ وَ لاَ أَدْرِی ما جَنَّةٌ وَ لا نارٌ»؛ (این خلافت پس از قبیله تیم (ابوبکر) و عدى (عمر) به تو رسیده است. اکنون آن را همچون توپ (میان قبیله خودت) بگردان و پایه هاى آن را بنى امیّه قرار ده! (این نکته را بدان که) فقط مسأله، فرمانروایى است (نه خلافت اسلامى) من که بهشت و دوزخى را نمى شناسم!).
این سخن به اندازه اى زشت و ناپسند بود که عثمان نیز از آن بر آشفت و به ابوسفیان تندى کرد.(2)
همچنین در تاریخ آمده است در همان ایّام، ابوسفیان به قبر جناب حمزه(علیه السلام) لگد زد و گفت: (اى ابوعماره! مسأله اى که دیروز بر سر آن شمشیر کشیده بودیم، امروز به دست کودکان ما رسیده و با آن بازى مى کنند)؛ «یا أَبا عُمارَةِ! إِنَّ الاَمْرَ الَّذِی اجْتَلَدْنا عَلَیْهِ بِالسَّیْفِ، أَمْسى فِی یَدِ غِلْمانِنَا الْیَوْمَ یَتَلَعَّبُونَ بِهِ».(3)، (4)