پاسخ اجمالی:
واژه «بُشرْ» (بر وزن عُشر) است که به گفته مصباح اللّغة از «بَشَر» (بر وزن سَفَر) به معنى شادى و فرح گرفته شده است. و اينكه قرآن بادها را «بُشر» و گاه «مُبَشِّراتٍ» ناميده؛ به خاطر آن است كه غالبآ بشارتگر نزول باران و حيات بخش اند.
واژه «بُشرْ» (بر وزن عُشر) است که به گفته مصباح اللّغة از «بَشَر» (بر وزن سَفَر) به معنى شادى و فرح گرفته شده است. و اينكه قرآن بادها را «بُشر» و گاه «مُبَشِّراتٍ» ناميده؛ به خاطر آن است كه غالبآ بشارتگر نزول باران و حيات بخش اند.
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
کُلُّ الْجَزَعِ وَ الْبُکاءِ مَکْرُوهٌ سِوَى الْجَزَعُ وَ الْبُکاءُ عَلَى الحُسَينِ عليه السّلام
هر ناليدن و گريه اى مکروه است ، مگر ناله و گريه بر حسين عليه السّلام .
بحارالانوار، ج 45، ص 313
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.