پاسخ اجمالی:
امام علی(ع) می فرماید: «پرده هاى خويش را نزد كسى كه از اسرارتان آگاه است ندريد». سپس در حدیث دیگری می فرمایند: «بر هر بنده، چهل پرده الهی قرار دارد که با هر گناه کبیره یکی از آنها کنار می رود، زمانی که همه حجابهایی که بر اعمالش افکنده شده از بین برود، خداوند به فرشتگان دستور می دهد او را بپوشانند، اما اصرار او بر گناه سبب می شود که آنها نیز پر و بال خود را از او بردارند، در اين هنگام نسبت به ما اهل بيت(ع) دشمنى می ورزد و در نتيجه پرده او در آسمان و زمين كنار مى رود و آبروى او نزد همگان مى ريزد».
پاسخ تفصیلی:
امام علی(علیه السلام) در بخشی از خطبه 203 مى فرمايد: (پرده هاى خويش را نزد كسى كه از اسرارتان آگاه است ندريد)؛ «وَ لاَ تَهْتِكُوا أَسْتَارَكُمْ عِنْدَ مَنْ يَعْلَمُ أَسْرَارَكُمْ». به اعتقاد بسيارى از شارحان، اين جمله اشاره به عدم انجام گناه آشکار است؛ زيرا گناه پنهانى، در واقع يك گناه است و گناه آشكار، به جهت پرده درى و آلوده ساختن محيط اجتماع چند گناه محسوب مى شود.
به هر حال خداوند، «ستّار العيوب» و «غفّار الذنوب» است؛ و تا بندگان پرده درى نكنند او عيوب و گناهان آنها را مى پوشاند، چنان كه در حديثى از اميرمؤمنان على(عليه السلام) مى خوانيم: «ما مِنْ عَبْد إلاّ وَ عَلَيْهِ أرْبَعُونَ جُنّة حَتّى يَعْمَلَ أرْبَعينَ كَبيرَة فَإذا عَمِلَ أرْبَعينَ كَبيرَة انْكَشَفَتْ عَنْهُ الجُنَنْ»؛ (هر بنده اى چهل پرده ساتر الهى بر اعمال او وجود دارد تا چهل گناه كبيره انجام دهد، در اين حالت تمام آن پرده ها كنار مى رود). سپس امام(عليه السلام) در ادامه اين حديث مى فرمايد: «در اين موقع خداوند به فرشتگانش وحى مى فرستد كه بنده ام را با بال و پر خود بپوشانيد و آنها چنين مى كنند؛ ولى اين بنده گنهكار به هر گناهى دست مى زند، فرشتگان عرضه مى دارند: پروردگارا هيچ گناهى نيست مگر اينكه بنده ات انجام داده و ما از اعمال او شرم داريم، به آنها وحى مى شود كه پر و بال خود را از او بردارند، در اين هنگام نسبت به ما اهل بيت(عليهم السلام) دشمنى می ورزد و در نتيجه پرده او در آسمان و زمين كنار مى رود و آبروى او نزد همگان مى ريزد».(1)،(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.