با يك مطالعه در زندگانى آن حضرت، آشكار مى ‏شود كه گاهى برخى از ياران امام، از تنگناى مالى، در محضر امام شكوه مى ‏كردند و حضرت، گرفتارى مالى آنان را برطرف مى‏ ساخت و گاه حتى پيش از آنكه اظهار كنند، امام مشكل آنان را برطرف مى ‏كرد. اين اقدام امام(ع) مانع از آن مى‏ شد كه آنان زير فشار مالى، جذب دستگاه حكومت عباسى شوند. بیانات ابو هاشم جعفرى، على بن زيد علوى، ابو هاشم جعفرى و ابو طاهر بن بلال، شاهدی بر این مدعاست.