استاد توفیق ابوعلم می گوید: زهرا(س) از فصاحت و بلاغت برجسته اى برخوردار بود، سخنانش داراى قافيه موزون و متناسب و زيبا و هم آهنگ بود. این ویژگی را در خطبه ای بكار برد كه به هنگام بيعت مردم با ابوبكر و مخالفت آن حضرت با او در مساله فدك ايراد كرد. او سخنورى برجسته بود، که دلها و احساسات را به لرزه مى آورد.
ابن سعد گفته: صعصعه مردى موثق بود، ولى حديث کم ذکر کرده است. ذهبى نام صعصعه را در ميزان الاعتدال آورده و گفته: مرد معروف و موثقى است، از ابن سعد و نسايى وثاقت او را نقل کرده و در کنار نامش رمزى نوشته که نشانه استدلال نسايى به روايات اوست.
قال الباقر (عليه السلام):
مَنْ دَخَلَ هذَا الْبَيْتَ عارِفاً بِجَميع ما اَوْجَبَهُ الله عَلَيْهِ کانَ آمِناً في الآخِرَةِ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ.
هرکس داخل اين خانه شود، و نسبت به همه آنچه خداوند بر او واجب فرموده آگاه باشد،از عذاب هميشگى روز قيامت ايمن خواهد بود
عوالى اللّآلى: 2/84/227