كثرت نشانه های خدا در آسمان‌ و زيبائى‌ هاى بى‌ نظير آن، موجب شده قرآن و روايات انسان را به مطالعه در این پدیده دعوت كنند. قرآن می فرماید: «آيا آنها به آسمانى كه بالاى سرشان است نگاه نكردند كه چگونه ما آن را بنا كرده ‌ايم، و بوسيله ستارگان زينت بخشيده‌ايم». همچنین در روايات توصیه شده كه كه شب زنده داران قبل از عبادت نگاهى به آسمان بيفكنند. لذا پيامبر(ص) در هنگام نماز شب، نخست مسواك مى‌ كرد و سپس نظرى به آسمان مى‌ افكند، و آیه «اِنَّ فِى خَلْقِ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ...» را زمزمه مى کرد.

هميشه مشاهده آسمان‌ ها و زمين، براى انسان‌ تفكّرانگيز بوده؛ لکن با پیشرفت علم و دانش، عظمت جهان اسرارآميز بالا نیز در نظر انسان بيشتر شده است. در واقع ما در برابر جهانی قرار گرفته ‌ايم که عظمت آن از يك سو و نظم حاكم بر آن از سوى ديگر، پرده از قدرت و علم بى ‌انتهاي آفریننده آن بر مى ‌دارد. از این رو قرآن می فرماید: «به یقین در آفرینش آسمانها و زمین، و آمد و شد شب و روز، نشانه هاى [روشنى] براى خردمندان است». همچنین می فرماید: «آیا در خدایى که آسمانها و زمین را آفریده، شک و تردیدى است». و... .