وجود «شفاعت» در عالَم تکوین
آیا «شفاعت» در عالم تکوین هم جریان دارد؟
«شفاعت»، علاوه بر عالم تشريع در جهان تكوين نيز ديده مى شود. تابيدن آفتاب، بارش باران، سبز شدن بذرها و ... در حقيقت نوعى شفاعت تكوينى است.
«شفاعت»، علاوه بر عالم تشريع در جهان تكوين نيز ديده مى شود. تابيدن آفتاب، بارش باران، سبز شدن بذرها و ... در حقيقت نوعى شفاعت تكوينى است.
امام علي(ع) درباره نقش قرآن در پیشبرد دعوت پیامبر(ص) مى فرمايد: «دعوت الهى به وسيله قرآنى انجام شد كه آن را با بيانى روشن تبيين كرده است تا بندگان، به خدا اقرار نمايند». حضرت در ادامه به معرفى قرآن و آثار آن پرداخته و مى فرماید: «خدا در كتاب خويش بر بندگان تجلى كرد، و اين تجلى به وسيله آيات قدرتش می باشد».
از آيات قرآن بر مى آيد كه «وحى» معانى مختلفى دارد، بعضى تكوينى است و بعضى تشريعى و در هفت معناى زير به كار رفته است: 1- وحى تشريعى كه بر پيامبران نازل مى شد. 2- الهام به غير انبياء. 3- پيام الهى به فرشتگان. 4- پيام با اشاره. 5- القائات مرموز شيطانى. 6- تقدير قوانين الهى در جهان تكوين. 7- آفرينش غريزه ها. نزول وحى بر پيامبران نيز به صورت هاى مختلفى بوده از جمله: 1- نزول ملک و مشاهده فرشته وحی. 2- شنیدن صدای فرشته بدون مشاهده او. 3- الهام به قلب. 4- خواب و رویای صادقه.
قال الصادق (عليه السلام)
من لم يأت قبر الحسين (عليه السلام) و هو يزعم انه لنا شيعة حتى يموت فليس هو لنا شيعة و ان کان من اهل الجنة فهو من ضيفان اهل الجنة
کسى که به زيارت قبر امام حسين نرود و خيال کند که شيعه ما است و با اين حال و خيال بميرد او شيعه ما نيست واگر هم از اهل بهشت باشد از ميهمانان اهل بهشت خواهد بود.
کامل الزيارات، ص 193