آیات و روایاتی که در شأن حضرت فاطمه(ع) وارد شده برتری فاطمه بر همسران پیامبر(ص) را به اثبات می رساند، آیاتی مثل: سوره کوثر، آیه تطهیر، آیه مباهله‏، آیه اطعام، آیه مودت و...؛ و روایاتی مثل: فاطمه سرور زنان، فاطمه پاره تن پیامبر(ص)، خشم و رضای فاطمه خشم و رضای پیامبر(ص) و... .

هر نامى، اگر توسط حکیمى گذاشته شود، بیانگر چگونگى صاحب آن است و نامگذارى فاطمه زهرا(س) به وسیله حکیم على الاطلاق، خداى عالم انجام گرفته است.

«فاطمه» از ماده «فطم» بر وزن حتم  و  به معناى بازگرفتن کودک از شیر مادر است، سپس به هر گونه بریدن و جدایى اطلاق شده است.

پیغمبر اکرم(ص) فرمود: «او را فاطمه نام نهاده؛ زیرا خداوند او و دوستانش را از آتش دوزخ باز داشته است». در جای دیگر فرمود: «خداوند بزرگ او و فرزندانش را از آتش دوزخ در قیامت باز مى دارد».