چون معرفتِ موحدان نسبت به خداي سبحان يكسان نيست؛ لذا روايات وارد در تكبير مختلف است؛ در بعضي از آنها آمده: «اللَّهُ أَكْبَرُ مِنْ أَنْ يُوصَف‏»، در برخي از آنها آمده: «اللَّهُ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِه‏» و در احاديث ديگر آمده كه: «اللَّهُ أَكْبَرُ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ء»؛ حتی همين عبارت كه خدا از هر چيزي بزرگ تر است هم نوعي محدود كردن خداست. پس صحيح آن است كه بگوييم: خدا بزرگ تر از آن چيزي است كه بخواهد وصف شود.

مادّی ها درباره هدف خلقت معتقد به پوچى آفرینش و بى هدفى خلقتند! اما پاسخ موحدان به این سؤال دقیق و حساب شده است. آنان خداوند را چشمه اى فیاض و نعمت آفرین می دانند که موجودات را در کنف حمایت خود مى گیرد، آنها را پرورش داده، از نقص به کمال مى برد، این است هدف واقعى عبودیت و بندگى ما، و این است فلسفه عبادات و نیایش هاى ما. آمدن انبیاء و نزول کتب آسمانى و تکالیف و برنامه هاى تربیتى، همه براى تکامل انسانى و قرب به خدا وعبادت و عبودیت خداست.