«دعا» و «نیایش» می تواند آثار و برکات متعددی در فرد و اجتماع داشته باشد. همانند: ارتباط با خداوند متعال، که سبب آرامش روح و اطمینان قلب انسان می شود. در واقع دعا و نیایش با خداوند یکی از شیوه های مؤثّرِ در کاهش اضطراب خاطر و روح است. از این رو روان شناسان، دعا و نیایش را عاملی مهم در پیش گیری از جنون و خودکشی می دانند. زیرا انسان نیایشگر هرگز خود را تنها و بی پناه نمی بیند. از سویی دعا موجب تهذیب اخلاق، تحول در اندیشه، و تقویت اراده می شود.

ایشان درباره استفاده از فرصت عمر به همگان توصیه می کنند تا قبل از اینکه ريسمان مرگ بر گلوى شما نيفتاده و روح براى كسب كمالات آزاد است و مى توانيد با كمك يكديگر مشكلات را حل كنيد و راه توبه باز است از اين فرصت گرانبها استفاده كنيد و قبل از آنكه در سختى، ترس و نابودى قرار گيريد و مرگ فرا رسد و قبل از آنكه دست قدرت خداوند مقتدر، شما را بگيرد فرصت ها را مغتنم بدانيد و زاد و توشه سفر آخرت را برگيريد كه اگر اين فرصت ها از دست برود، نه راه بازگشتى وجود دارد و نه دیگر پشيمانى سودى دارد!