هشدار امام علی(ع) به «معاويه»

امام علی(علیه السلام) در نامه 33 نهج البلاغه، چگونه به «معاویه» درباره به هلاکت انداختن خودش و مردم هشدار می دهد؟

حضرت علی(ع) به معاویه درباره به هلاکت انداختن خودش و مردم هشدار داده و مى فرمايد: «گروه بسيارى از مردم را به هلاكت افكندى و با گمراهى خويش آنها را فريفتى و در امواج درياى [فتنه] خود انداختى، به گونه اى كه تاريكى ها آنها را فرا گرفت و امواج شبهات آنان را به تلاطم افكند». آن گاه حضرت علي(ع) به نتيجه اين خدعه ها و شبهه افكنى ها اشاره كرده و مى فرمايد: «اين سبب شد كه آنها از حق باز گردند و به دوران گذشته [جاهليّت] روى آورند به حق پشت كنند و [مثل عرب جاهلى] به حسب و نسب و تفاخرات قومى تكيه نمايند».

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الصّادقُ عليه السّلام :

نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنا تَسْبيحٌ وَ هَمُّهُ لَنا عِبادَةٌ وَ کِتْمانُ سِرّنا جِهادٌ فى سَبيلِ اللّهِ

نَفَس کسى که بخاطر مظلوميّت ما اندوهگين شود، تسبيح است و اندوهش براى ما، عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست .

امالى شيخ مفيد، ص 338