«علم» سرچشمه «تزکیه» است. خداوند در سوره «بقره» علم را بر تزکیه مقدم داشته ولى در دو آيه ديگر از قرآن مجيد، در سوره های آل عمران و جمعه، به هنگام شرح برنامه پيغمبر گرامى اسلام(ص) موضوع «تزكيه» بر «علم» مقدّم شده است و این نشانگر تأثير متقابل آن ها در يكديگر است.

در روايات اسلامى آثار مهمّى برای اخلاص بیان شده است، از جمله: اخلاص، چشمه هاى حكمت و دانش را از قلب بر زبان جارى مى کند، چشم بصيرت انسان نورانى مى شود، باعث پيروزى در كارها و پاکیزه شدن اعمال است.