پاسخ اجمالی:
محمد بن عبدالله بن حسن بن علي(ع) هنگام خروجش بر منصور عباسى نامه اى به او نوشت که در آن آمده است: «...و همانا پدر ما على، وصى و امام بود، پس چگونه شما ولایت او را به ارث بردید در حالى که اولاد او زنده اند...».
محمد بن عبدالله بن حسن بن علي(ع) هنگام خروجش بر منصور عباسى نامه اى به او نوشت که در آن آمده است: «...و همانا پدر ما على، وصى و امام بود، پس چگونه شما ولایت او را به ارث بردید در حالى که اولاد او زنده اند...».
قالَ الرّضا عليه السّلام :
مَنْ جَلَسَ مَجْلِساً يُحْيى فيهِ اَمْرُنا لَمْ يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ.
هر کس در مجلسى بنشيند که در آن ، امر (و خطّ و مرام ما) احيا مى شود، دلش در روزى که دلها مى ميرند، نمى ميرد.
بحارالانوار، ج 44، ص 278
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.