يعقوب ابن اسحاق از دانشمندان بزرگ شيعه بود که در اكثر علوم عصر خود مانند: علوم قرآن، شعر، لغت و ادب، تبحّر داشته و كتابهايى نگاشته بود. او يار با وفاى امام جواد و امام هادى(ع) بود كه متوكل به جرم دوستى على(ع) فرمان داد زبان او را از پشت سر بيرون كشيده و او را به قتل رساندند.