امام هادى(ع) از غلات اظهار تبرى نموده با آنان مبارزه مى كرد و تلاش مى نمود كه با طرد آنان، اجازه ندهد لكه ننگى بر دامن تشيع بنشيند و طى نامه ها و پاسخ هايى كه به سؤالات شيعيان در اين باره مى داد، اين گروه را منحرف و كافر معرفى کرده، ضمن لعن و نفرین آنها، به شيعيان توصيه مى نمود كه از آنان دورى جويند و یا آنها را به قتل برسانند.
بعضی از عقاید باطل گروه غلات در عصر امام هادي(ع) عبارتست از؛ امام هادى(ع) خدا و خالق و مدبر جهان هستى است. ابن حسكه نبّى و فرستاده از جانب امام براى هدايت مردم است. هيچ كدام از فرائض اسلامى از قبيل زكات، حجّ، روزه و... واجب نيست. ازدواج با محارم از قبيل مادر، دختر، و خواهر، جايز است. لواط جايز، و يكى از راه هاى اعمال شهوت است كه خداوند آن را حرام نكرده است. ارواح مردگان در كالبد آيندگان حلول مى كند و ... .
قالَ الرّضا عليه السّلام :
يا دِعْبِلُ! اُحِبُّ اَنْ تُنْشِدَنى شِعْراً فَاِنَّ هذِهِ الا يّامَ اَيّامُ حُزْنٍ کانتْ عَلَينا اَهْلِ الْبَيْتِ عليهم السّلام .
اى دعبل ! دوست دارم که برايم شعرى بسرايى و بخوانى ، چرا که اين روزها (ايام عاشورا) روز اندوه و غمى است که بر ما خاندان رفته است .
جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 567