ذهبی نوشته: او از رجال ابوداود و ترمذى است و از احمد توثیق او را نقل کرده؛ احادیث وى در صحیح ترمذى و صحیح ابوداود و سایر کتب احادیث اهل تسنن موجود است. ابن سعد در طبقات وى را نام برده و گفته: وى شیعه اى سرسخت بود.
ابوزرعه و ابوحاکم از احمد بن مفضل حديث نقل کرده اند. ابوحاتم مى گويد: او از رؤساى شيعه و بسيار راستگو است. ذهبى اشاره کرده: ابوداود و نسائى به سخنان وى اعتماد دارند و استدلال مى کنند.
قال ابي عبدالله (عليه السلام)
مَنْ نَظَرَ إِلَى الْکَعْبَةِ لَمْ يَزَلْ تُکْتَبُ لَهُ حَسَنَةٌ، وَتُمْحَى عَنْهُ سَيِّئَةٌ، حَتَّى يَنْصَرِفَ بِبَصَرِهِ عَنْهَا.
هرکس به کعبه نگاه کند پيوسته براى او حسنه نوشته و گناهى از او پاک مى شود تا آن که چشم خود را از کعبه بگرداند.
کافى: 4/240/4