ابوحفص، عمر بن احمد بن عثمان بن شاهین بغدادى، واعظ، حافظ و مفسّر، در سال 277 چشم به جهان گشود. وى پیشوایى سترگ و ثقه اى مشهور بود که در سنّت نبوى و موضوعاتى دیگر، تألیفات مفیدى دارد. وى به گردآورى و نگارش کتبى که پیش از وى به نگارش درنیامده بود، پرداخت و در ذى حجّه سال 385 از دنیا رفت.
دار قطنى مى گويد: عباد بن يقعوب شيعه اى است راستگو. ابن خزيمه مى گويد: او در حديث، ثقه و مورد اطمينان است. ذهبى گفته: او در حديث صادق و راستگوست. بخارى بدون واسطه در قسمت توحيد صحيح خود، از او حديث نقل کرده. وى در سال 250 از دنيا رفته است.
الإمام علىٌّ(عليه السلام)
استَفْرِغْ جُهدَکَ لمَعادِک تُصْلِحْ مَثْواکَ
تمام کوشش خود را براى معاد خويش به کار گير، قرارگاهت درست مى شود
ميزان الحکمه، جلد 1، ص 58