در اصطلاح علوم قرآنی به هر نوع تغيير و دگرگونی در معنا و ساختار كلام تحريف گفته می شود. تحریف معمولا یا لفظی است و یا معنوی. در تحریف لفظی با افزودن یا کاستن یا جابه جایی یک یا چند کلمه، معنای یک گزاره تغییر می یابد و در تحریف معنوی - که به آن تفسیر به رأی نیز می گویند - بدون اینکه هیچ تغییری در ساختار و کلمات گزاره و کلام پدید آید، تفسیری وارونه و بی ربط با مقصود نویسنده یا گوینده، از آن ارائه می شود. تفسیرهای منحرف از قرآن در گفتار معصومین بسیار نکوهش شده و مرتکبان چنین تفسیرهایی به عذاب هایی بسیار سخت وعده داده شده اند.

ادعای محدث نوری در کتاب «فصل الخطاب» توسط علمایی چون علامه شهرستانی، علامه بلاغی، آیت الله خویی، معرب تهرانی و... در کتاب هایی چون کشف الارتیاب عن تحریف الکتاب، حفظ الكتاب الشريف عن شبهة القول بالتحريف، آلاءالرحمن، البیان و... مورد ابطال و نقد قرار گرفته اند. به طور کلی کتاب «فصل الخطاب» به محض انتشار، به شدت از سوی بسیاری از علمای شیعه مورد تندترین نقدها قرار گرفت و هیچ گاه مطالب آن نتوانست نفوذ و اعتباری نزد جامعه شیعی پیدا کند.