از آنجا كه «غرور» غالباً ناشى از جهل و عدم شناخت خويشتن و قدر و منزلت انسان در پيشگاه خداست نخستين گام درمان اين بيمارى اخلاقى شناخت خويشتن و معرفت پروردگار و نيز شناخت لياقت‏ ها و شايستگى‏ ها در انسان هاى ديگر است. در واقع اگر انسان درست به جسم و روح و امكانات خود توجّه كند كه چقدر آسيب‏ پذيراست و چگونه حوادث كوچك مى‏ تواند زندگى او را بر هم زند، هرگز مغرور نمى‏ شود.