« میرزا بهاء» ازدواج موقت را مخالف پرهیزکاری و تقوی می داند، لذا آن را حرام کرده است ولی ازدواج با خواهر، مادر و دختر را منافی تقوا ندانسته، درباره آن حرفی نمی زند. او باید به این سوال پاسخ دهد که چطور ممکن است کاری در دینی آسمانی خلاف تقوا نبوده و جایز باشد ولی در دین ادعایی او خلاف تقوا شمرده شود.
الزام به ازدواج با مُحَلِّل بعد از سه طلاق، مانعى بر سر راه مردان هوسباز و فریبکار است؛ تا زن را بازیچه هوا و هوس خود نسازند و به طور نامحدود از قانون طلاق و رجوع استفاده نکنند و در عین حال راه بازگشت نیز به کلى بسته نشود. چیزی که از نوشته های «سیّد علی محمّد باب» فهمیده می شود این است که مرد تا نوزده مرتبه می تواند بعد از طلاق دادن به همسر خود رجوع نماید.
غریزه جنسى یکى از نیرومندترین غرائز انسانى است و واضح است که اگر به غرائز طبیعى انسان، پاسخ صحیح گفته نشود، براى اشباع آنها، متوجه طرق انحرافى خواهد شد. در بسیارى از شرائط و محیط ها، افراد فراوانى به دلایل مختلف قادر به ازدواج دائم نیستند، یا حتی افراد متأهل در مسافرت هاى طولانى یا ماموریت ها با مشکل مواجه می شوند. در این شرایط یا باید فحشاء را مجاز بدانیم و یا طرح ازدواج موقت را بپذیریم که نه شرائط سنگین ازدواج دائم را دارد و نه زیان هاى فجایع جنسى و فحشاء را به دنبال دارد.
شبهاتی در مورد ازدواج موقت وجود دارد، همانند؛ ازدواج موقت، با فحشاء تفاوتی ندارد. جواب: متعه مقرراتى همانند ازدواج دائم دارد، از جمله عده زن و نفقه و ارث فرزندان. از سویی ازدواج موقت باعث سوء استفاده هوسبازان می شود. جواب: از کدام قانون سوء استفاده نشده؟ و آیا با این بهانه می توان قوانین را اجرا نکرد. ازدواج موقت سبب ازدیاد افراد بى سرپرست همچون فرزندان نامشروع در جامعه می شود! جواب: فرزندان ازدواج موقت کمترین و کوچک ترین تفاوتى با فرزندان ازدواج دائم، حتى در ارث و سایر حقوق اجتماعى ندارند.
بسیارى از مردم ـ به ویژه جوانان ـ به ازدواج دائم دسترسى ندارند، زیرا ازدواج دائم به طور معمول نیاز به مقدّمات و هزینه ها و قبول مسئولیّت هاى مختلفى دارد که آمادگى آن براى گروهى حاصل نیست. در این گونه مواقع افراد بر سر دو راهى قرار دارند: آلودگى به فحشا (العیاذ بالله) یا استفاده از نوعى ازدواج ساده و موقّت که مشکلات ازدواج دائم در آن نیست و به طور موقّت پاسخگوى نیازهاى جنسى مى باشد.
تفاوت هایى ازدواج موقت نسبت به ازدواج دایم، در میزان تعهّدات زن و مرد نسبت به یک دیگر، و فقدان مقررات دست و پاگیر است، از جمله: زن در عقد موقّت نفقه و ارث ندارد. هم چنین زن در عقد موقّت آزاد است که کارى در خارج خانه براى خود انتخاب کند و اجازه همسر براى او شرط نیست مادام که مزاحم حقّ شوهر نباشد. از سویی بر مرد لازم نیست شب ها نزد همسر موقّت خود باشد، و پایان مدّت ازدواج موقت به منزله طلاق است و در صورت آمیزش، زن بلافاصله باید عدّه نگه دارد، که عدّه عقد موقت دو بارعادت ماهیانه دیدن است.
خداوند در آیه 5 سوره مائده، ازدواج با اهل کتاب را با شرائطى تجویز مى نماید. اما این که: آیا ازدواج با اهل کتاب به هر صورت، خواه ازدواج دائم باشد یا موقت، مجاز است و یا منحصراً ازدواج موقت جائز است، در میان فقهاى اسلام بحث و گفتگو است. دانشمندان اهل تسنن فرقى میان این دو نوع ازدواج نمى گذارند و معتقدند آیه فوق تعمیم دارد؛ ولى در میان فقهاى شیعه جمعى معتقدند: آیه منحصراً ازدواج موقت را بیان مى کند و بعضى از روایات رسیده از ائمه اهل بیت(ع) نیز این نظر را تأیید مى نماید.
قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه عليه و آله :
من احب الحسن و الحسين احببته و من احببته احبه الله و ادخله جنات النعيم و من ابعضهما او بغى عليهما ابغضته و من ابغضته ابغضه الله و ادخله جهنم و له عذاب مقيم.
کنز العمال 12/121