جنات 3 مطلب

وعده «باغ و رود و حور» نشانه تأثيرپذيری قرآن از محيط حجاز!

اگر قرآن كريم متأثر از محيط و فرهنگ حجاز نبوده چرا وعده باغ و جويبار و حور كه برای مردم آن محيط جذاب بوده داده است؟

تعبيرات قرآنى همه براساس مقياس‌هاى همگانى بيان شده نه براساس مقياس‌هاى خاص عرب. بهشت با سايه درختان و جوى‌هاى روان و كاخ‌ها و حوريه‌هايش همه و همه چشم اندازهايى هستند كه باب طبع همگان است و هر كس در هر سرزمين، مشرق يا مغرب، آباد يا ويران، ديده يا ناديده آن را مى طلبد؛ بنابراين نمي‌تواند ويژه برخى از ملّت‌ها و قوميّت‌ها مثل قوم عرب باشد.

جايگاه نمازگزاران در بهشت

طبق بیان قرآن کریم جايگاه نمازگزاران در بهشت چیست؟

خداوند در قرآن درباره جايگاه نمازگزاران در بهشت مي فرمايد: اينان در بهشت از كرامت الهي برخوردارند. نه تنها برخورداري از نعمتهاي بهشت مانند جنات، نهر، حرير، استبرق و ... مطرح است؛ بلكه سخن از كرامت و تكريم نمازگزار در بهشت است. خداوند، كرامت را صفت فرشتگان مي‏ داند. آنها هرگز جلو نمي ‏افتند و تابع امر خدا هستند و برابر دستور خدا كار انجام مي دهند. سپس خدا مي فرمايد: آن اوصاف را شما هم تحصيل كنيد. آری نمازگزاران در بهشت مكرّمند؛ براي آنكه نمازگزار خوي فرشتگي پيدا كرده، هر چه فرشتگان دارند او نيز دارد.

نعمت های بهشتی در سوره طور

خداوند متعال در آیات سوره «طور» نعمت هاى بهشتى را چگونه توصیف کرده است؟

خداوند در این آیات سوره طور به مواهب فراوان پرهیزکاران در بهشت اشاره کرده و مى فرماید: «پرهیزگاران در باغ هاى بهشت و در میان نعمت هاى فراوان جاى دارند و شاد و مسرورند، به آنها گفته مى شود بخورید و بیاشامید. اینها به خاطر اعمالى است که انجام مى دادید بر تخت هاى صف کشیده در کنار هم، تکیه مى کنند، آنها در بهشت جام هائى پر از شراب طهور را که نه مستى و بیهوده گوئى در آن است، و نه گناه، از یکدیگر مى گیرند همواره از انواع میوه ها و گوشت ها از هر نوع تمایل داشته باشند در اختیار آنها مى گذاریم.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال ابي عبدالله (عليه السلام)

إِذَا دَخَلْتَ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ فَادْخُلْهُ حَافِياً عَلَى السَّکِينَةِ وَ الْوَقَارِ وَ الْخُشُوعِ...

هنگامى که به مسجد الحرام وارد شدى، با پاى برهنه و با آرامش و متانت و خشوع داخل شو.

کافى: 4/401