خداوند آمادگی رزمی را اساسی ترین اصل دانسته و می فرماید: «و در برابر دشمنان هر قدر توانائى دارید از نیرو و قدرت آماده سازید!». در این آیه، یک اصل اساسى در زمینه جهاد اسلامى و حفظ موجودیت مسلمانان، و مجد و عظمت و افتخارات آنان بیان شده است، و تعبیر آیه به قدرى وسیع است که بر هر عصر و زمان و مکانى کاملاً تطبیق مى کند.
 

بر اساس کتب لغت؛ «کَلالَة» در اصل معنى مصدرى دارد و به معنى «کَلال» یعنى از بین رفتن قوت و توانائى است. ولى بعداً به خواهران و برادرانى که از شخص متوفى ارث مى برند گفته شده است. شاید تناسب آن این باشد که برادران و خواهران جزء طبقه دوم ارث هستند، و تنها با نبودن پدر و مادر و فرزند، ارث مى برند، و چنین کسى که پدر و مادر و فرزندى ندارد، مسلماً در رنج است و قدرت و توانائى خویش را از دست داده، لذا به آنها «کَلالَة» گفته مى شود.

ظلم و ستم معمولاً یا بر اثر جهل است، یا احتیاج و یا کمبودهاى روانى. کسى که هم عالم مطلق است و هم  بى نیاز، ممکن نیست ظلم کند، نه این که نتواند ظلم کند (آن چنان که طایفه اشاعره تصور کرده اند) بلکه در عین توانائى، به خاطر این که حکیم و عالم است، از ظلم کردن خوددارى مى نماید و هر چیز را در این جهان در جاى خود قرار مى دهد و با هر کس طبق اعمالش، رفتار مى کند.