عبداللّه بن ابى، کنیزان خود را برای کسب درآمد مجبور به خود فروشى مى کرد، بعد از آنکه اسلام اعمال منافى با عفت را تحریم کرد، آنها از این ماجرا به پیامبر(ص) شکایت کردند، آیه 33 سوره نور نازل شد و از این کار نهى کرد.
این آیات درباره عبداللّه بن ابى و جمعى از منافقان مدینه نازل شد که به یهود بنى نضیر گفتند: شما در دژهاى خود بایستید ما و طایفه بنى قریظه و سایرهم پیمان هاى شما با شما هستیم. همین امر سبب شد که، یهود بنى نضیر بر مخالفت پیامبرتشویق شوند.
قال الامام الصادق (عليه السلام)
من سره ان يکون على موائد النور يوم القيامة فليکن من زوار الحسين بن على (عليهما السلام)
هر کس دوست دارد روز قيامت، بر سر سفرههاى نور بنشيند بايد از زائران امام حسين (عليه السلام) باشد.
وسائل الشيعه، ج 10، ص 330،