صرف تأثیر یک مکتب بر محیط پیرامونی خود نمی تواند قرینه ای بر حقانیت آن مکتب و صدق پیغام آورش باشد. اما وقتی جامعه عقب افتاده عرب پیش از اسلام را با وضعیت رشد یافته بعد از از اسلام مقایسه می کنیم (تنها بعد از 23 سال از دوران بعثت) و عمق تحولات پیش آمده بعد از بعثت و تأثیر جهانی اش را واکاوی می کنیم، اعتراف می کنیم که فقط دعوتی حقیقی از طرف خداوند متعال می تواند سبب ساز چنین دگرگونیهایی گردد.