یکی از معیار های ارزیابى دعوت پیامبران، انجام «معجزه» است. معجزه در یک تفسیر ساده، عمل خارق عادتى را مى گویند که انجام آن از قدرت افراد عادى بیرون است و تنها به اتکاى یک نیروى مافوق طبیعى امکان پذیر مى باشد. معجزه داراى شرایط زیر است: 1- کارى است ممکن و قابل قبول. 2- انسان هاى عادى و حتّى نوابغ توانایى بر انجام آن ندارند. 3- آورنده معجزه باید دیگران را به مقابله دعوت کند. 4- هیچ کس نتواند همانند آن را ارائه دهد. 5- معجزه حتماً باید توأم با ادعاى نبوّت باشد.