در مبانی اسلامی هر یک از کارکنان دولتی باید امانتدار و توانمند باشند و مدير و فرمانده به حكم اين كه از رده هاى بالاى كاركنان هستند، بايد هر دو را در حدّ عالى دارا باشند. بدون شك «قوّت» در اينجا تنها به معنى نيروى جسمانى نيست؛ بلكه، هر گونه توانائى در مديريّت را به تناسب نوع كار، شامل مى شود. «امانت» نيز منحصر به امين بودن در حفظ اموال نيست؛ هر پست و مقامى نيز مصداقى از مفهوم وسيع «امانت» است، و اسرار هر تشكيلات نيز امانت آن تشكيلات است كه بايد در حفظ آن كوشيد.

مقام «نبوّت و رسالت» مقامى است که هم صدق را مى طلبد و هم امانت را. یعنى صداقت در نقل وحى و ابلاغ به مردم و امانت در حفظ اسرار الهى. در حقیقت صدق و امانت به یک ریشه باز مى گردند؛ صداقت، امانت در گفتار و امانت، صداقت در عمل است! لذا در قرآن تعبیر: «اِنِّى لَکُمْ رَسُولٌ اَمِینٌ» درباره نوح، هود، صالح، لوط، شعیب و موسی آمده است.