یکى از مواردى که شیعیان را به بدعت گذارى متهم مى کنند بحث ازدواج موقت است. در حالى که ازدواج موقت از احکام شرعى است و ریشه در کتاب و سنت دارد. فقه شیعه به پیروى از قرآن و سنت، دو گونه ازدواج را صحیح مى داند: ازدواج دائم و ازدواج موقت. ازدواج موقّت، در ماهیت و بیشتر احکام مثل ازدواج دائم است. قرآن و سنت نبوى ازدواج موقت را مشروع مى دانند و تردیدى در آن نیست و روایات شیعه و اهل سنت نیز حکایت از عدم نسخ آن دارد.

فروید حرکت تاریخ را معلول غریزه جنسى می شمرد، حال آنکه کاوش هاى علمى، غرائز بالاترى مانند: بعد معنوى و گرایش به ماوراى طبیعت، بعد اخلاقى و گرایش به درستى و راستى، گرایش به هنر و زیبایى و یا بعد علمی و گرایش به کشف مجهولات را اثبات نموده. افراد محقق، این نوع تنگ نظری ها را در تحلیل حوادث کنار مى‏ نهند و تأثیر دیگر عوامل مانند تأثیر شخصیت هاى الهى در ساختن تاریخ بشر را در نظر مى‏ گیرند. قرآن هم به خاطر اهمیتی که براى مجاهدت شخصیت هاى الهى قائل است زندگى آنان را مایه عبرت دانسته است.

بعضی از والدین در مورد مسائل مربوط به ازدواج پسران و دخترانشان فوق العاده «خونسرد» و یا «سختگیرند». سختگیرى هایى که احیاناً تا سر حدّ وسواس می رسد. این سختگیری ها غالباً از «عدم احساس ضرورت» سرچشمه مى گیرد. زیرا اگر انسان ضرورت چیزى را احساس کرد شرایط آن را کم و سبک مى کند، بعکس عدم احساس ضرورت، انسان را مشکل پسند، غیر قابل انعطاف و وسواسی مى سازد. باید توجه داشت که: «دقّت» با «وسواس» فرق بسیار دارد.