اولا: اقتضای آفرینش الهی زیبایی است و خداوند بخلی در چنین آفرینشی نمی ورزد؛ بلکه موجودات به خاطر تفاوت در قابلیت ها و استعدادهای شان، بهره متفاوتی از فیوضات الهی می برند؛ یعنی زمینه های موجود، استعداد ها و قابلیّت های هر جسمی، اقتضای خاص خود را دارند.

ثانیا: زیبایی در منطق انسانها نسبی است و چه بسا چهره ای که برای گروهی از مردم بسیار زیبا و دلنشین و بی نقص به نظر می رسد، در نظر گروهی دیگر، نامتناسب و نازیبا باشد. بر این اساس صدور مطلق این حکم که برخی «زشت» و برخی دیگر «زیبا» هستند امری دور از واقعیّت بیرونی است.

ثالثا: توجه زیاد به ظاهر و اهمیت قائل شدن برای آن در شکل گیری سرنوشت آدمی، خلاصه کردن تمام قابلیت ها و ویژگی های او در جسم و خلاصه کردن تمام جسم در چهره است؛ در حالی که نه قابلیت ها و استعدادهای انسان منحصر به ویژگی های ظاهری اوست و نه زندگی انسان منحصر به زیست در این جهان است.

خداوند در سوره غاشیه ضمن استفهامی توبیخی ناباوران و مشرکان را به تأمل در آفرینش شتر دعوت می کند. ممکن است تمرکز روی شتر به خاطر ویژگی های این حیوان باشد. ویژگی هایی همچون مقاومت بی نظیر در برابر گرسنگی و تشنگی، مقید و محدود نبودن منابع غذایی اش به نوع خاصی از غذا، مقاومت سیستم بینایی و تنفسی اش در برابر گرد و غبار و طوفان های شن، قابلیت های مختلفش در باربری، شیردهی، حمل و نقل و خوراکی بودن گوشت و ... اينها و شگفتى‌ های دیگر سبب شده كه به عنوان نشانه ای از آيات خدا روى آن تكيه شود.

بر اساس آیات قرآن، نشانه های روشنی از تاثیر تغذیه در روحیه، اخلاق و ملکات نفسانی وجود دارد، زیرا رابطه بسيار نزديك و تنگاتنگى بین جسم و روح آدمى وجود دارد. از این رو خداوند در توصیف یهودیانی که حقایق کتب آسمانی را تحریف می کردند، می فرماید: «آنها به سخنان تو گوش فرا مى دهند تا آن را تکذیب کنند و بسیار مال حرام مى خورند». هم چنین می فرماید: «شیطان می خواهد بوسیله شراب و قمار، عداوت ایجاد کنند». بر این اساس غذا و نوشیدنى حرام مى تواند در شکل گیرى رذایل اخلاقى همانند پرخاشگرى و عداوت موثر باشد.

بر اساس روایات، تغذيه می تواند در اخلاق و روحيّات و ملكات انسان تاثیر گذار باشد، زیرا بین جسم و روح آدمی رابطه نزدیک و تنگاتنگی وجود دارد. از این رو پیامبر(ص) می فرماید: « کسى که دوست دارد دعایش مستجاب شود، طعام و کسب خود را از حرامپاک کند «. هم چنین امام صادق(ع) مى فرماید: «خداوند دعایى را که از قلب قساوتمند برخیزد مستجاب نمى کند!». در واقع غذاى ناپاک و حرام، قلب را تاریک و قساوتمند مى کند؛ و به همین دلیل، دعاى حرامخواران مستجاب نمى شود.

خداوند در تقسیم وظایف زنان و مردان، زن را امر به زادن و تربیت فرزند کرده است. از این رو برای تحمل بارداری و وضع حمل، و در تربیت و تغذیه کودک به وی شکیبایی، مهربانی و عاطفه، و مدارا با فرزند را عطا کرده است. لذا زنان در انجام این وظایف، احساس خستگی نمی کنند. از سویی خداوند مرد را مکلّف به حمایت از خانواده ای کرده که در آن کودکان در سایه مادرشان زندگی می کنند. به همین دلیل، خداوند به مرد عقل و توانایی های بیشتری عطا کرده، تا با دوراندیشی و قدرت عضلانی و غیرتش، از کیان خانواده حمایت کند.

در دنیای کنونی تغذیه، لباس، مسکن و بهداشت، از نیازهای اساسی انسان ها است؛ بديهى است در صورت فزونى نسل و برآورده نشدن اين نيازها، بنيان جامعه متزلزل مى شود. در مقابل، گروهى بر اساس دستورات دينى، به افزايش نسل توصیه می کنند؛ زیرا پیامبر(ص) می فرماید: «من به فزونى جمعيت شما مباهات مى كنم». اما گروه سوم مى گويند: هرگاه شرایط، شرايط فزونىِ نعمت، مسكن، و ... باشد، فزونى نسل مطلوب است؛ اما زمانى كه نتیجه فزونى نسل، بيكارى و فقر، و... باشد، بايد به كنترل مواليد پرداخت...

خودشناسی یکی از راه های پی بردن به اسرار آفرینش است. شناخت فعّالیّت دستگاه هاى گوناگون بدن و اطلاع از نعمت هاى شگرفى که آسایش و نیازمندى هاى زندگى او را تأمین مى نماید، حسّ شکر گزارى را در او تحریک کرده و در مقابل عظمت و لطف آفریدگار آن، سجده شکر بجا خواهد آورد. به عنوان مثال، سلول - کوچکترین جزء بدن انسان- وظایفی دارد که عبارتند از: تغذیه، هضم، جذب، دفع، پاسخ به تحریک و تولید مثل. یک سلول با این ظرافت و نظم شگفت انگیز، هرگز نمی تواند معلول تصادف باشد بلکه مصداق روشنی از برهان نظم است.