از آیات قرآن برمی آید که: توبه و تعجیل در آن واجب است؛ چنانکه در آيه 8 سوره تحريم مى خوانيم: «يا أيها الذين آمنوا توبوا إلى الله توبة نصوحا ...»؛ (اى كسانى كه ايمان آورده ايد به سوى خدا باز گرديد توبه كنيد، توبه اى خالص و بى شائبه...). در روايات اسلامى نيز بر توبه و تعجیل در آن تأكيد شده است؛ چنانکه اميرمؤمنان على(ع) به فرزندش امام مجتبى(ع) مى فرماید: «وَاِنْ قارَفْتَ سَيِّئَةً فَعَجِّلْ مَحْوَها بِالتَّوبَةِ»؛ (اگر مرتكب گناهى شدى، آن را به وسيله توبه هرچه زودتر محو كن!).

طبق آیه 11 سورا اسراء انسان به خاطر دستپاچگی و عدم مطالعه کافی و هوی و هوس و... در کارها عجله می کند و ذاتا عجول است. در روایات هم عجله باعث ندامت و هلاکت، و با تأنی و تفکر انجام دادن کار موجب سلامت دانسته شده. از طرفی هم به تعجیل در کار خیر سفارش شده. در نتیجه عجله مذموم آن است که: در بررسى و مطالعه جوانب کار عجله شود، اما عجله ممدوح آن است که: بعد از تصمیم گیرى لازم، در اجرای کار خیر درنگ نشود.