از قدیم «استعمار» وجود داشته ولی به شکل امروزی نبوده است. استعمار ابتدا به وسیله بازرگانان اعمال می شد ولی بعد استعمار به صورت دولتی درآمد و این استعمار علاوه بر تصرف ذخایر و منابع، افراد را هم به بردگی می کشید. ابتدا غربی ها با استعمار اقتصادی شروع کردند و بعد از آن نوبت به استعمار سیاسی و فکری رسید و این دلیلی نداشت غیر از جذب سرمایه و منابع کشورهای شرقی.
غربی ها با به راه انداختن جنگ در میان کشورهای دیگر از منابع و ذخایر سرشار آنها استفاده می کنند؛ مثلا وقتی آنها کارخانه های بزرگ تولید اسلحه با هزاران کارگر و کارشناس به راه می اندازند، طبیعی است که برای اینکه این سلاح ها به فروش برود و آن کارخانه ها ورشکست نشوند جنگ به راه می اندازند. و یا برای فروش کالاهای خود و جذب سرمایه و مواد خام با به راه انداختن جنگ مانع رسیدن کشورهای شرقی به تولید و رسیدن آنها به علم و تکنولوژی آن محصولات می شوند تا بتوانند به راحتی ذخایر کشورها را به یغما ببرند.
قال علي بن موسي الرضا عليه السلام :
کان ابي اذا دخل شهر المحرم لايري ضاحکا و کانت الکابة تغلب عليه حتي يمضي منه عشرة ايام فاذا کان يوم العاشر کان ذلک اليوم يوم مصيبته و حزنه و بکائه و يقول: هو اليوم الذي قتل فيه الحسين عليه السلام
بحارالانوار، ج 44، ص 284