آقاخان 3 مطلب

معرفی آقاخان محلّاتی

آقا خان محلاتی کیست؟

بعد از مرگ شاه خلیل الله، پسرش حسن على شاه، امام چهل و ششم نزاریان گردید. به خاطر روابط وى با قاجار، فتحعلى شاه دختر خود سرور جهان خانم را به همسرى وى درآورد و لقب افتخارى آقاخان را به وى عطا کرد. او پس از عزل ازحکومت کرمان، توسط محمد خان، با قاجار جنگید و پس از شکست، به افغانستان گریخت. او با انگلستان رابطه ی نزدیکی داشت و در قیام مسلمانان هند علیه انگلیس، در کنار دشمن مسلمانان قرار گرفت. او با کمک انگلستان در دادگاه هند خودش را وارث قانونی امامان الموت قرار داد.

اجرای احکام اسلام بر اسماعیلیان

آیا نسبت به اسماعیلیان احکام کفّار اجرا می شود؟

عوام اسماعیلیان قاصرند و احکام کافران بر آن ها اجرا نمى شود. زیرا این افراد به توحید و نبوت و برخى از ائمه شیعه اعتقاد راسخ دارند و فقط به خاطر جهل مرکبشان، گفته های آقاخان چهارم را عین حقیقت و وحى منزل می دانند. بنابراین موظف هستیم آنان را از جهل مرکب خارج ساخته و با تسریع در امر تکفیر، کار را مشکل تر نسازیم.

خوجه های هند

خوجه های هند پیرو چه فرقه ای از اسماعیلیه می باشند؟

خوجه ها نام طایفه اى از مسلمین هند هستند. اکثر خوجه ها، نزارى بوده و عده اى نیز شیعه اثنى عشرى یا سنى هستند که غالباً از نزارى به کیش هاى دیگر درآمده اند. خوجه هاى پنجاب رهبر اولیه خود را سید صدرالدین دانسته که در قرن هشتم به میان آنها آمده و مفاهیم اسماعیلى نزارى را در قالب مفاهیم هندى به آنان عرضه نمود. خوجه هاى بمبئى با آقاخان در تماس بوده، ولى آداب و رسومشان شبیه هندیان است. به هر حال خوجه ها به عنوان طرفداران امامان نزارى (آقاخان ها) معروف هستند و اکنون نیز پیرو آقاخان چهارم هستند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الصّادقُ عليه السّلام :

اَرْبَعَةُ الا فِ مَلَکٍ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ عليه السّلام شُعْثٌ غُبْر ٌيَبْکُونَهُ اِلى يَوْمِ القِيامَةِ.

چهار هزار فرشته نزد قبر سيدالشهدا عليه السّلام ژوليده و غبارآلود، تا روز قيامت بر آن حضرت مى گريند.

کامل الزيارات ، ص 119