عثمان در دوران خلافتش دویست هزار دینار از بیت المال به طلحه بخشید. او کشتزار و جوى آب بزرگ و پُر درآمدى در کوفه را نیز به طلحة داد. او در آخر عمرش می گفت: واى بر طلحه! بارى گران از طلا به او بخشیدم و اینک او به دنبال ریختن خون من است.