روایات متعددی در کتب اهل سنت وجود دارد که نشان می دهد حضرت صدیقه کبری(س) بعد از پیامبر(ص) دچار مصیبت و غم و اندوه شد. مانند: «فاطمه پس از پدرش شش ماه زنده بود در حالیکه از غصه آب می شد». «فاطمه هرگز پس از فوت رسول خدا، خندان دیده نشد». «جبرئیل به من خبر داد، هیچ زن مسلمانى بیش از تو مصیبت نخواهد دید، پس مبادا صبرت کمتر از آنان باشد» و ... .
حاکم در مستدرک به نقل از جابر مى نویسد: رسول خدا(ص) فرمود: «تمام فرزندان هر مادرى به پدرانشان منسوب مى شوند جز دو فرزند فاطمه، که من ولى آن دو و پدر ایشان می باشم». خطیب بغدادى، متقى، هیثمى و ابو نعیم نیز، روایاتی با این مضمون آورده اند.
حديث«نور» را تعداد بسيارى از علماى اهل سنت نقل کرده اند. مثل؛ احمد بن حنبل، ابونعيم اصفهانى، خطيب بغدادى، عاصمى، ابن حجر، ابن ابى الحديد و ... .
قالَ الباقر عليه السّلام :
بَلا فى اِثْنَيْنِ مِنْ اَصْحابِهِ قالَ: فَلمّا مَرَّبِها تَرَقْرَقَتْ عَيْناهُ لِلْبُکاءِ ثُمَّ قالَ: هذا مَناخُ رِکابِهِمْ وَ هذا مُلْقى رِحالِهِمْ وَهيهُنا تُهْراقُ دِماؤُهُمْ، طوبى لَکِ مِنْ تُرْبَةٍ عَلَيْکِ تُهْراقُ دِماءُ الاحِبَّةِ.
بحارالانوار، ج 44، ص 258