امیر، سیّد على بن شهاب الدین بن محمّد همدانى، جامع دانشهاى آشکار و پنهان بود. او صاحب آثار مشهورى در علوم باطنى است. مانند: «النقطة» و«شرح الأسماء الحسنى» و«شرح فصوص الحکم» و«شرح القصیدة الهمزیّة الفارضیّة». وى پیوسته در جهانگردى بود و سه بار، همه شهرهاى جهان را گشت و موفّق شد هزار و چهارصد تن از اولیا را ببیند. وى دوشنبه دوازده رجب 714 ق در همدان به دنیا آمد و در ششم ماه ذى حجّه سال 786 از دنیا رفت.
سیّد على همدانى از جابر(ره) نقل مى کند که رسول خدا(ص) فرمود: «هر که مى خواهد هیبت اسرافیل و مقام میکائیل و جلالت جبرائیل و سلامتِ نفس آدم و نیکویى نوح و خدا دوستىِ ابراهیم و حزن یعقوب و جمال یوسف و راز و نیاز موسى و شکیبایى ایّوب و زُهد یحیى و آیین و روش عیسى و پرهیزکارى یونس و خلقت نیکو و اخلاق نیک محمّد را ببیند، علىّ را بنگرد؛ چرا که در وى نَود خصلت از خصلتهاى پیامبران نهفته است که خدا آنها را در او گردآورده و در هیچ کس دیگر چنین خصلتهایى جمع نشده است...».
عَن الرّضا عليه السّلام :
يا دِعبِلُ! اِرْثِ الحُسَيْنَ عليه السّلام فَاَنْتَ ناصِرُنا وَ مادِحُنا ما دُمْتَ حَيّاً فَلا تُقصِرْ عَنْ نَصْرِنا مَا اسْتَطَعْتَ.
اى دعبل ! براى حسين بن على عليه السّلام مرثيه بگو، تو تا زنده اى ، ياور و ستايشگر مايى ، پى تا مى توانى ، از يارى ما کوتاهى مکن .
جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 567